wolfskind 1.0
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een wolfskind…
is een kind; is een persoon
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] is een kind dat door wolven is opgevoed en daardoor verwilderd is; kan ook een kind zijn dat door andere dieren is opgevoed; komt zowel in de mythologie voor, bijvoorbeeld Romulus en Remus, als in de werkelijkheid, bijvoorbeeld John Ssebunya
- [Voorbeeld of specimen] is bijvoorbeeld Victor van Aveyron of John Ssebunya; zijn bijvoorbeeld Romulus en Remus
Algemene voorbeelden
Wolfskinderen zijn kinderen die zonder contact met mensen zijn opgegroeid en daardoor verwilderd zijn.
In vroeger eeuwen gebeurde het regelmatig dat baby's door wolven werden gevangen, bedoeld als voedsel voor hun jongen. Maar zodra het kind naar wolven ruikt, beschouwt de wolvin het als een extra jong en voedt het samen met hen op in plaats van het als voedsel aan te bieden. Naarmate de welpjes en het mensenkind opgroeien, worden weliswaar de uiterlijke verschillen steeds groter, maar zijn de wolven gewend aan hun merkwaardige broertje of zusje en gedraagt het mensenkind zich precies zoals zijn of haar harige broertjes en zusjes. Dit kwam blijkbaar zo vaak voor dat de term "wolfskinderen" ingeburgerd raakte, en ook werd gebruikt door kinderen die zijn opgevoed door andere dieren, zoals honden of apen. Eigenlijk is het juister is om te spreken van "wilde kinderen" maar de term wolfskinderen wordt in het Nederlands echter algemeen gebruikt.
Inderdaad hebben de wolfskinderen of wilde kinderen alle met elkaar gemeen dat zij, op het moment dat ze gevangen werden, niet konden spreken.
Combinatiemogelijkheden
met eigennaam
Wim Zaal ontrafelt de lotgevallen van drie bekende 'onnozele kinderen': het Franse prinsje Lodewijk XVII, het wolfskind Victor van Aveyron en de vondeling Kaspar Hauser.
Kipling baseerde zijn Mowgli-figuur op de "wolfskinderen" Amala en Kamala, die in 1920 in de Bengaalse jungle werden gevonden door de christelijke missionaris J.A.L. Singh.