15 minutenstad

Investeer in de 15-minutenstad. De coronacrisis toonde aan hoe belangrijk woon- en leefomstandigheden zijn in het algemeen en de toegang tot publieke en groene ruimte in het bijzonder. De woon- en leefkwaliteit versterken kan onder meer via het concept van de '15-minutenstad': in plaats van aparte woon-, winkel- en vrijetijdszones - zoals nu - zou de stad moeten worden ingericht als een opeenvolging van dorpjes waar mensen in een kwartier stappen of fietsen een zo compleet mogelijk aanbod van winkels, diensten en groen vinden.

Het concept van de 15-minutenstad is inmiddels omarmd door stedenbouwkundigen over de hele wereld en wordt behalve in Parijs ook in steden als Barcelona en Kopenhagen als leidraad gebruikt in het denken over mobiliteit en de inrichting van de publieke ruimte. Amsterdam is overigens nog geen 15-minutenstad, zo bleek uit een masterscriptie van Petar Koljensic, voormalig student aan de Technische Universiteit van Wenen en nu onderzoeker aan de TU Delft.

Veel ideeën over een betere stad post-corona kristalliseren zich rond de wervende idee van de 15-minutenstad. Maar neemt dit principe niet al te zeer de woon- en werkomstandigheden van de Westerse stedelijke middenklasse als norm? In deze bijdrage argumenteren we dat de 15-minutenstad 'sociaal bijziend' is en te weinig aandacht heeft voor de specifieke noden van lage inkomensgroepen in de stad.