HCV

HCV komt voor in verschillende genotypen (genotype 1 t/m 7), die elk onderverdeeld zijn in subtypen (a, b, c ...). De specifieke virusvariant waarmee iemand geïnfecteerd is, wordt met virustypering bepaald, en kan informatie geven over hoe, waar en wanneer het virus is opgelopen.

Evolutie van het virus naar een specifieke (via seks) gemakkelijker over te dragen virusvariant is [...] niet aannemelijk. Het is waarschijnlijker dat HCV zich manifesteert als soa als gevolg van een verandering in het (seksuele) risicogedrag van hiv-positieve MSM.

Met behulp van virustypering is bewezen dat hiv-positieve MSM elkaar inderdaad infecteren met HCV, en dat, eenmaal geïntroduceerd in de populatie, HCV zich razendsnel verspreidt naar hiv-positieve MSM woonachtig in andere Europese steden.

Bij 26 van de 32 patiënten die met HCV besmet bloed ontvingen werd HCV-infectie vastgesteld.

Wereldwijd zijn naar schatting 170 miljoen mensen geïnfecteerd met HCV, waarvan 4-5 miljoen met een hiv-co-infectie.

Met behulp van virustypering is bewezen dat hiv-positieve MSM elkaar inderdaad infecteren met HCV, en dat, eenmaal geïntroduceerd in de populatie, HCV zich razendsnel verspreidt naar hiv-positieve MSM woonachtig in andere Europese steden.

In westerse landen is injecterend drugsgebruik de belangrijkste oorzaak van nieuwe infecties met HCV.

Ten tijde van de bloedtransfusie was er geen test mogelijk op HCV.

Overdracht van HCV vindt hoofdzakelijk plaats via bloed-bloedcontact.

Seksuele overdracht van HCV is zeer omstreden. Deze tegenstrijdige resultaten worden vooral veroorzaakt door verschillen in studieopzet, risicogedrag en seksuele oriëntatie van de studiepopulatie, de mogelijke aanwezigheid van verzwegen/ongemelde parenterale risicofactoren en het gebruik van moleculair-epidemiologische technieken om overdracht van HCV tussen seksuele partners te bevestigen.

Transmissie van HCV via gecontamineerd bloed (of bloedproducten) of via medische of rituele ingrepen die worden uitgevoerd met onvoldoende gesteriliseerd materiaal, spelen wél nog een belangrijke rol in veel ontwikkelingslanden.

In deze aflevering over virale hepatitis krijgen vooral HBV-infecties nadruk, omdat zij het meest relevant zijn voor de tandheelkundige praktijk; daarnaast is er aandacht voor de hepatitisvirussen A, C, D, E en G (HAV, HCV, HDV, HEV en HGV) en voor enkele ontwikkelingen in virologie, preventie en therapie.

De verspreiding van het humaan immunodeficiëntievirus (HIV), het voorkomen van infecties met hepatitis-virussen (HBV en HCV) en de toename van gevallen van therapieresistente tuberculose (TBC) liggen aan de basis van de sterk toegenomen zorg voor preventie van infectie-overdracht bij medische handelingen in de ziekenhuizen.

Maatregelen waarbij op de eerste plaats aan de bescherming van de gezondheidswerker tegen bloedoverdraagbare ziekten (HIV, HBC, HCV) gedacht wordt: het zijn de standaard- of universele voorzorgsmaatregelen.