abstract substantief 1.0
(taal en taalkunde)
substantief, zelfstandig naamwoord dat iets noemt wat niet zintuiglijk waarneembaar
is, bijvoorbeeld een gebeurtenis, eigenschap of toestand
Algemene voorbeelden
Tot de abstracte substantieven worden de benamingen gerekend van alles wat over het algemeen niet als zintuiglijk waarneembaar kan worden voorgesteld. Van de in de inleiding genoemde voorbeelden behoren hiertoe dus: jaar, liefde, kracht en ontmoeting. Andere abstracte substantieven zijn bijv. val, duw, stand, vreugde, goedheid, haat, ligging, meter (als maataanduiding), lengte, prijs, duurte, temperatuur, koude.