anomaal


anomaal 1.0

(wetenschap; natuurkunde en astronomie)

afwijkend van wat de regel is of van het wetmatige
In de natuurkunde vooral gebruikt met betrekking tot natuurkundige verschijnselen.

Combinatiemogelijkheden


met substantief


  • anomale vondsten

De auteurs [...] beweren dat anomale (van de regel afwijkende) vondsten die niet in de geaccepteerde theorie over de menselijke evolutie passen, jarenlang zijn gerapporteerd, vooral aan het eind van de negentiende en in het begin van de twintigste eeuw [...]. Volgens de auteurs zijn als gevolg van wetenschappelijke vooroordelen zulke afwijkende vondsten categorisch verworpen en heftig bekritiseerd.

http://www.theosofie.net/sunrise/sunrise1995/septokt1995/bbsprcremo.html,

met adjectief erachter


  • anomaal heet

Een anomaal hete asthenosfeer, als gevolg van de IJsland-mantel pluim, leidt mogelijk tot gravitationele instabiliteit en convectie wanneer deze de koude lithosfeer aan de continentranden binnendringt.

http://www.geo.vu.nl/users/isotopen/pages/4_publications/phd_abstracts/phd_rohm.html,

Vaste verbindingen