aquacultuur

Eén van de manieren om de natuur niet te verstoren en toch vis te produceren is het kweken van vis. Dit wordt met een moeilijk woord ook wel aquacultuur genoemd. Er zijn in Nederland nu al zo'n 150 kwekerijen. Daar worden onder meer paling en meerval gekweekt. Bij het kweken van vissen worden vissen gehouden in speciaal daarvoor bedoelde bakken.

In Nederland zijn de schelpdiercultures (mosselen en oesters) en de viskweek in recirculatiesystemen (paling en meerval) de belangrijkste vormen van aquacultuur.

Aquacultuur wordt wereldwijd al honderden jaren bedreven en heeft recent een explosieve groei doorgemaakt: op dit moment is het de snelst groeiende voedselproducerende sector. Aquacultuur is het kweken van aquatische organismen waarbij enige vorm van menselijk ingrijpen plaatsvindt in het natuurlijke groeiproces van het organisme. Doel is de productie te vermeerderen door het toedienen van voedsel, de productie te beschermen tegen natuurlijke vijanden, en het regelmatig uitzetten en het op voorraad hebben van het betreffende organisme.

Sedert het einde van de jaren zeventig is de aquacultuur geëvolueerd van een artisanale, extensieve productie van aquatische organismen tot een snel groeiende bio-industrie.

Gedurende lange tijd werd de aquacultuur belemmerd door een slechte beheersing van de voortplanting, die de wildvang van larven noodzaakte.