asfalt

Natuurlijk asfalt bestaat uit aardolie waaruit vluchtige stoffen als gasolie en benzine zijn verdampt. Dit gebeurt wanneer de aardolie het aardoppervlak bereikt. Wat overblijft, is het zwaarste deel van de olie: het bitumen.

Asfalt bestaat dus uit bitumen en anorganische vulstoffen. Het natuurlijke bitumen is een product van de destillatie van ruwe aardolie in de aardbodem. Vaak ontstaat het in de buurt van vulkanen, heetwaterbronnen of bij de grens tussen twee aardeplateaus, waar door openingen in de aardkorst de ruwe aardolie vanuit de zeebodem naar het wateroppervlak kan drijven. Hier verdampen de vluchtige bestanddelen en vinden er processen als condensatie, polymerisatie en oxidatie plaats in de resterende fracties met hogere kookpunten van de aardolie, waardoor het natuurlijke bitumen ontstaat.

Aardolie is een vloeibare fossiele brandstof, een mengsel van koolwaterstoffen, dat voor 83-87% bestaat uit C = koolstof en voor 11-14% uit H = waterstof [...]. Als een molecuul 1 tot 4 koolstofatomen bevat is de verbinding gasvormig. Vb. aardgas. Bij 5 tot 15 koolstofatomen per molecuul is de stof vloeibaar: de eigenlijke aardolie. Bij meer dan 22 koolstofatomen per molecuul is de stof vast. Men spreekt dan van asfalt of pek.

Bijna 2000 jaar geleden beschreef Dioscorides het gebruik van teer als behandeling van huidziekten. Dit product was geen koolteer (KT), maar asfalt ('aardpek'), aangezien KT in die tijd nog niet bekend was. Becher en Serie ontdekten en beschreven KT voor het eerst in het jaar 1681.

Vooral ijzeren pijpen moesten beschermd worden. Van drie methoden, te weten verven, verzinken en asfalteren is vooral de laatste bewerking veelvuldig toegepast. Hiervoor werd pek uit koolteer, natuurlijk asfalt of asfalt uit aardolie gebruikt.

Om tot de gewenste, lichtere koolwaterstoffen te komen zijn de volgende processen beschikbaar: thermisch kraken, katalytisch kraken, hydrocracking. De producten na deze processen zijn de gewenste lichte koolwaterstoffen en als restproduct een deel zeer zware koolwaterstoffen, waaronder asfalt.

Asfalt is een mengsel van minerale aggregaten (steenslag), zand, vulstof en een bitumineus bindmiddel. Een asfaltmengsel bevat ongeveer 4-7% (massapercent) bitumen. Asfalt wordt voornamelijk gebruikt in de wegenbouw.

Asfalt bestaat uit zand, grind, vulstof en bitumen. Vooral bitumen is duur en milieubelastend. Bitumen is een restproduct van olieraffinaderijen. De prijs ervan is direct gekoppeld aan de olieprijzen. Als bindmiddel voor asfalt is bitumen onmisbaar. Ook al bedraagt het maar 4 tot 5 procent van de totale massa.

Raffinage van ruwe aardolie levert benzine, kerosine en diesel, maar ook zwaardere producten zoals stookolie, smeerolie en paraffine. Het zwaarste olieproduct is bitumen, een teerachtige, stroperige massa. Het wordt gebruikt als dakbedekking en als bindmiddel in asfalt. Daar houdt het steentjes, zand en allerlei vulstoffen bij elkaar.

Asfalt. Het is er in alle kleuren van het spectrum, toch ziet het er bijna altijd zwart uit [...]. Asfalt is een mengsel van grind, zand, een fijne vulstof en bitumen, een product uit de aardolie-industrie. Er zitten nog vrijwel dezelfde bestanddelen in als duizenden jaren geleden. Bij de bewerking van ruwe aardolie komen producten als benzine en gasolie vrij en blijft uiteindelijk het zwaarste deel, het bitumen, over. Ruwe olie bestaat voor 50 tot 80 procent uit bitumen. Een asfaltmenginstallatie droogt en verhit grind en zand en vermengt dit met warm en vloeibaar bitumen. In het asfalt vormt bitumen het bindmiddel voor steen, zand en vulstof. Daarmee is asfalt voluit een natuurproduct, zij het dat er tegenwoordig ook wel kunststoffen in gaan.

Toen we de eerste testkilometers op asfalt achter de rug hadden, prezen we onszelf gelukkig met deze beslissing, want het rijgedrag van deze vierwieler week ontzettend af van dat van zowel een motor als een auto.

Het voordeel is dat deze band op asfalt of harde zandpaden licht, stil en spoorvast loopt op het middengedeelte.

De lucht boven het asfalt trilde, de Eucalyptusbomen langs de weg, met hun grijze licht krullende bladeren smeekten om water, net zoals de kale struiken, de uitgedroogde sloot en zelfs de cactussen.

Het asfalt glimt van de regen, de tramlijnen zijn spekglad.

Als wandelaar ga je maar langzaam en dan is het erg saai als je voortdurend langs een kanaal of door een bos loopt. Ook in het pad zelf moet variatie zijn: het is niks om voortdurend op asfalt te lopen. Verder zoeken we paden die exclusief voor wandelaars zijn, waar andere verkeersgebruikers dus niet kunnen komen.

Zoals hij later nog zal doen, rijdt Roland Bruynseraede met ons het vernieuwde circuit af. In de Tamburello-bocht houdt hij halt. En toont de betonstrook die de graszoden tussen het asfalt en de circuitmuur heeft vervangen. "Zo maakt, wie uit de bocht gaat, nog een kans te corrigeren", zegt Roland.

Het verlangen naar 'buiten leven' zal hierdoor waarschijnlijk resulteren in nog meer asfalt, potsierlijke villawijken - al dan niet met een hoog hek er om heen - bedrijvenparken en multifunctionele leisure centres aan de randen van de stad.

Nee, in dit land van meer vliegverkeer, meer asfalt, een groeiend wagenpark en een stijgend gebruik van kalmeringsmiddelen, is er één felbegeerde luxe en dat is: stilte en privacy.

Milieudefensie is zwaar teleurgesteld over de vandaag bekend geworden tekst van het conceptregeerakkoord. De in dit akkoord beleden duurzaamheid uit zich vooral door extra geld voor asfalt, het open houden van de kerncentrale Borssele en milieumaatregelen die vooral 'vrijwillig' genomen moeten worden.

Voor 26 inch, oorspronkelijk mountainbikewielen, kies je als je wereldreizen maakt over onverharde wegen [...]. Reis je grotendeels over asfalt en ben je een kilometervreter dan kies je voor 28 inch.