Brexit

Niet de grexit of de brexit moet de agenda van de EU bepalen, maar de exit van de crisis.

Hij had als president de reputatie een staatshoofd van de rijken te zijn, maar nu profileert hij zich zwaar anti-establishment. 'Hoeveel brexits, Amerikaanse verkiezingen en verloren Europese referenda zijn er nog nodig opdat de woede van het volk eindelijk gehoord wordt?' zei hij dinsdag nog.

1 op 3. Die magere minderheid van de Britten zou, mochten ze vandaag moeten stemmen over het lidmaatschap van de EU, kiezen om erin te blijven. Naast die 33 procent Brusselminnende Britten, heeft 17 procent geen voorkeur. Daarmee blijft dus 50 procent over die liever een 'Brexit' zouden zien, mochten ze nu de keuze krijgen. Dat cijfer betekent dat de regering van premier David Cameron heel wat werk voor de boeg heeft, wil hij het Britse sentiment keren. Cameron zelf is een tegenstander van een Britse exit uit de Europese Unie.

Bestuurlijk kan het voor het VK gevolgen hebben omdat de Schotse afgevaardigden niet meer vertegenwoordigd zullen zijn. Hierdoor zullen de conservatieven een meerderheid krijgen waardoor het risico van een Brexit – het VK verlaat de Europese Unie - toeneemt.

Na grexit kwam prexit, de uittreding van Puerto Rico uit de dollarzone (die overigens ook niet doorging) en alom bekend is inmiddels brexit, de uittreding van Groot-Brittannië uit de Europese Unie, die recent via een referendum werd afgedwongen. En in het kielzog van brexit ontstonden auxit (Oostenrijk), bexit (België), dexit, (Duitsland), frexit (Frankrijk), hunxit (Hongarije), italexit (Italië), nexit (Nederland) en spexit (Spanje). In België pleitte extreemrechts direct nadat de uitslag van het Britse referendum bekend was geworden voor een vlexit (Vlaanderen). En in Schotland wilden ze juist een scoxit, een uittreding uit het Verenigd Koninkrijk.