caissonziekte

Caissonziekte wordt in de duikwereld meestal decompressieziekte genoemd. Decompressieziekte kan ontstaan als je te lang onder water blijft en/of als je te snel naar de oppervlakte opstijgt na een duik. Tijdens het duiken adem je perslucht , die voor 80% uit stikstof en voor 20% uit zuurstof bestaat. Zuurstof wordt door het menselijk lichaam opgenomen, maar stikstof niet [...]. Wanneer je dus een tijdje hebt gedoken, heeft je lichaam een flinke hoeveelheid stikstof opgenomen [...]. Als je te snel opstijgt, komt de stikstof vrij in de vorm van belletjes en dan is er sprake van decompressieziekte [...]. Als de belletjes het hart of de hersenen bereiken, kan dit fatale gevolgen hebben. Decompressieziekte kan worden behandeld door de patiënt 100% zuurstof te laten ademen (hierdoor komt de stikstof sneller vrij) en door de patiënt weer onder druk te brengen in een speciale recompressietank.

De caissonmethode [...] vormt een overgang naar de gesloten bouwwijze. Hierbij is het tunnelelement, ter lengte van 25 à 40 m, onderaan voorzien van een rondgaande snijrand met driehoekige dwarsdoorsnede, zodat eronder een afgesloten ruimte ontstaat, waaruit de grond kan worden verwijderd; hierdoor zakt het element geleidelijk tot de vereiste diepte. Om het binnendringen van grondwater te voorkomen, moet onder verhoogde luchtdruk worden gewerkt (pneumatische caisson). Daartoe worden luchtsluizen aangebracht, waardoor de arbeiders in en uit de onder druk staande werkruimte gaan (gevaar voor de caissonziekte) en waardoor de grond naar buiten wordt gebracht.