edelhert 1.0
Bron:
Sander van der Wel
(
CC BY-SA 2.0
)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een edelhert…
is een hert; is een zoogdier; is een dier
- [Afmeting] heeft een schofthoogte van ongeveer 140 cm
- [Geluid] burlt, beurelt; maakt een geluid dat lijkt op het loeien van een rund en dat burlen of beurelen wordt genoemd
- [Kleur] heeft in de zomer een roodbruine en in de winter een grijsbruine vacht
- [Bouw] is gewerveld; heeft vier poten
- [Deel] heeft, als het een mannetje is, een rank en sterk vertakt gewei
- [Functie] behoort tot het grof wild; is een bij sommigen geliefde jachttrofee
- [Voortplanting] brengt de jongen levend ter wereld
- [Plaats] leeft in gebieden waar uitgestrekte bossen en graslanden elkaar afwisselen
- [Woongebied] komt voor al voor in een groot deel van Europa, de Kaukasus, Anatolië, Iran en in het Atlasgebergte; komt in Nederland vooral voor op de Veluwe, in de Oostvaardersplassen, in het Weerterbos en in Het Groene Woud tussen Tilburg, Eindhoven en 's-Hertogenbosch; komt in België in het wild voornamelijk voor in Wallonië
- [Leeftijd] kan tot 25 oud worden, maar wordt gemiddeld niet ouder dan 15
- [Gedrag] is een planteneter; graast; is een grote grazer; is een herkauwer; leeft in gescheiden roedels voor mannetjesherten en hinden, behalve in de paartijd
- [Onderscheid of tegenstelling] is over het algemeen kleiner dan de wapiti, een hertachtige die in Noord-Amerika leeft en vroeger als ondersoort van het edelhert werd beschouwd; is kleiner dan de eland
Wetenschappelijke naam: Cervus elaphus
| Rijk | Animalia; Dieren |
|---|---|
| Stam | Chordata; Chordadieren |
| Klasse | Mammalia; Zoogdieren |
| Orde | Artiodactyla; Evenhoevigen |
| Familie | Cervidae; Herten |
| Geslacht | Cervus |
| Soort | Cervus elaphus |
Algemene voorbeelden
Het edelhert slaat zijn 'voorlopers' in het zand; hij ramt zijn gewei in de aarde om het mooi wit te maken; hij steekt zijn tong uit zijn bek; watert over zichzelf om de hinden op te winden; en zodra zich een mannelijke concurrent dichtbij zijn eigen roedel hinden waagt, het zogenoemde kaalwild, begint het bronstige edelhert een geluid uit te stoten dat het midden houdt tussen het loeien van een koe en het gillen van een sirene.
In de volgende eeuwen hakte men incidenteel bomen om en werd het bos gebruikt voor de jacht op edelherten, tot in 1853 onder druk van beeldende kunstenaars in het nabijgelegen Barbizon - die in hun schilderijen de vrije natuur verheerlijkten - een perceel van 34 hectare tot 's werelds eerste natuurreservaat werd gemaakt.
Opgevette edelherten. De edelherten beleven deze week hun hoogbronst. Het burlen is weer begonnen.
Twee edelherten vechten, het ene gewei tegen het andere kletterend.
Edelherten weer bronstig. De bronsttijd van de edelherten is weer begonnen. Al 'burlend', dat is een soort brullen, rennen de mannetjes over de Veluwe om vrouwtjes te lokken.
Het wild wordt volgens volgende categorieën gerangschikt: a) Grof wild: edelherten, reeën, damherten, moeflons, wilde zwijnen; b) Klein wild [...]; c) Waterwild [...]; d) Overig wild.
Net als in Nederland heeft men door het invoeren van edelherten uit Oost-Europa geprobeerd de kwaliteit van het Edelhert te verbeteren, maar daar is men toch weer van afgestapt, omdat het resultaat minder was dan verwacht.