fine dining


fine dining 1.0

(eten, drinken en genotmiddelen; neologisme)

het verfijnd en luxe dineren, meestal in een chic restaurant; gastronomie

Semagram (extra betekenisinformatie)


Fine dining…

is dineren; is eten; is een activiteit

  • [Plaats] vindt meestal plaats in een chic restaurant waar voortreffelijk wordt gekookt
  • [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] wordt gekenmerkt door hoogwaardige ingrediënten, professionele service, een elegante sfeer en een uitgebreide menukaart of meergangenmenu

    Algemene voorbeelden


    Koken als een topkok moet een boek zijn voor de amateur-kok die niet meer gefrustreerd wil terugkeren van een delicieus etentje in een toprestaurant omdat hij vreest dat hij thuis nooit ofte nimmer zoiets fraais kan produceren. Een gids voor wie zich ook eens wil wagen aan haute cuisine en fine dining. De auteur wil de wereld van de gastronomie toegankelijker maken door technieken uit te leggen en aanschouwelijk te maken.

    De Standaard,

    „We moeten de kaart nog maken, maar we gaan in elk geval met Zuid-Afrikaanse ingrediënten werken die je ook hier kunt kweken, zoals kapokbos, een sterk geurend kruid. Je gaat het hedendaagse Zuid-Afrika zien. Je kunt een aantal gerechten kiezen, maar ook alleen een glas. Geen fine dining, geen fratsen, geen regels."

    NRC Handelsblad,

    Hij houdt het graag 'gewoon': fine dining in een ontspannen sfeer, waarbij je niet hoeft te fluisteren en er niet plotseling een ober met aansteker naast je bord staat als je ook maar wijst naar je pakje sigaretten. Daar houdt hij niet van. Chic, jawel, maar ook relaxed.

    Parool,

    Woordfamilie


    Als linkerlid in samenstellingen en samenkoppelingen


    Etymologie


    Aard herkomst leenwoord
    Vroegste datering 2000
    Brontaal Engels
    Vorm in brontaal fine dining
    Betekenis in brontaal idem
    Samenhangende woorden (betekenis) haute cuisine; shared dining