fractal

Tot welke extreme mogelijkheden digitalisering van informatie kan leiden blijkt ook op verbluffende wijze uit de kennis, ontwikkeling en toepassingen van fractals, gecompliceerde meetkundige figuren, die gekenmerkt zijn door een bepaalde mate van gelijkvormigheid van elk willekeurig klein onderdeel van de fractal met het geheel. Men kan fractals onder meer construeren door een oneindigvoudige herhaling van een bepaalde, in principe zeer eenvoudige, wiskundige transformatie (of een combinatie van transformaties), waarbij dan op het scherm van de computer, afhankelijk van de toegepaste werkwijze, uiterst verrassende constructies ontstaan die doen denken aan boomstructuren, bladervormen, vlindermodellen, landschappen, wolkformaties, enz. met een verbluffende rijkdom aan details, vormen en kleuren. Omgekeerd is het ook mogelijk gebleken om allerlei vormen, die men in de natuur tegenkomt - (varenbladen, een verscheidenheid aan boomtypen, wolkenluchten, oceaangolven, zelfs willekeurige foto's, landkaarten, enz., en ook zogenoemde 'stochastische' processen als Brownse beweging en diffusie) - met behulp van fractals te beschrijven.

De fractal, een begrip uit de zogenaamde chaoswiskunde, is een meetkundige figuur waarin een zelfde motief zich op steeds kleinere schaal herhaalt. Zulke figuren beschrijven ogenschijnlijk chaotische natuurlijke configuraties, zoals kustlijnen, bloemkolen, de takken van een boom en dergelijke. Kenmerk van fractal-metafoor is dat zij tegelijk de volstrekte chaos suggereert (denk aan de ogenschijnlijk volkomen willekeurige contouren van een bloemkool) als een ultieme orde (elk roosje heeft exact dezelfde structuur als de hele kool).