geluksgeneratie

In 2018 peilden onderzoekers van de Amerikaanse denktank Pew Research de opvattingen van burgers in 27 landen met vragen als: 'Zijn uw kinderen straks beter af dan hun ouders?' Nergens was het antwoord op die vraag zo pessimistisch als in Nederland. Een recenter voorbeeld: eind vorig jaar ondervroeg onderzoeksbureau Ipsos burgers in 33 landen over de toekomst van jongeren. De jeugd nu heeft minder kans op een vaste baan dan hun ouders, zei 53 procent. En 61 procent verwacht dat jongeren geen eigen huis kunnen kopen. En dat was nog vóór corona. De geluksgeneratie die opgroeide in het optimisme van haar ouders deelt met hun (klein)kinderen een pessimistischer toekomstbeeld. Waar zijn de tijden gebleven dat je vijftig jaar geleden als tiener of twintiger kon meezingen met Roger Daltrey van The Who?

De ene generatie heeft pech, de ander geluk, althans in financieel opzicht. Mag een geluksgeneratie al dat geld voor zichzelf houden, of moet zij zich ook bekommeren om de toekomst van haar erfgenamen? De grootouders van de na-oorlogse babyboomers kregen AOW (1957) zonder dat zij daaraan veel hadden bijgedragen. De ouders van de boomers betaalden in de jaren zeventig torenhoge pensioenpremies, tot wel een kwart van hun salaris, om de voortjakkerende inflatie bij te benen. En de boomers zelf profiteerden de afgelopen vijftien jaar van een zeldzame hausse op de aandelenmarkten, die hun pensioenbeheerders tot op de dag van vandaag langdurig piekende rendementen oplevert.