glaucoom 1.0
Semagram (extra betekenisinformatie)
Glaucoom…
is een oogziekte; is een ziekte
- [Verloop] verloopt sluipend; begint meestal met uitval van delen van het perifere gezichtsveld en het centrale zicht blijft lang intact
- [Behandeling of bewerking] kan behandeld worden met oogboldrukverlagende geneesmiddelen waarmee toename van het verlies van het gezichtsveld tegengehouden wordt; kan zo nodig ook behandeld worden met een laserbehandeling of operatie
- [Ondervinder] treedt meestal op bij personen boven de veertig
- [Lichaamsdeel] is een aandoening van de oogzenuw
- [Oorzaak, reden of aanleiding] ontstaat vaak door een onbehandelde verhoogde oogdruk; kan ook voorkomen als gevolg van verhoogde oogdruk door trauma, bloedingen in het oog of medicijngebruik, bijvoorbeeld corticosteroïden; kan ook ontstaan bij een normale oogboldruk, maar een slechte bloedtoevoer naar de oogzenuw
- [Gevolg of resultaat] leidt tot gezichtsvelduitval en uiteindelijk tot blindheid
- [Symptoom] geeft in het begin weinig klachten, maar geleidelijk vallen er gedeelten van het gezichtsveld uit, vaak zonder dat men het merkt; kent ook een vorm die acuut kan optreden en gepaard gaat met heftige pijn, rode ogen, tranen en fotofobie
Algemene voorbeelden
In het begin hebben patiënten geen pijn waardoor glaucoom vaak pas wordt ontdekt wanneer de oogzenuw al ernstig is beschadigd.
Glaucoom is meestal een ziekte van beide ogen, hoewel het ene oog duidelijk meer of vlugger aangetast kan zijn dan het andere.
De meest voorkomende vorm van glaucoom is het openkamerhoekglaucoom. Een bijzondere vorm is het normaleoogdrukglaucoom, waarbij ernstige schade aan de oogzenuw kan optreden zonder dat de oogdruk duidelijk verhoogd is. Veelal speelt een slechte bloedtoevoer naar de oogzenuw hierbij een rol. Bij het afgeslotenkamerhoekglaucoom is de bouw van het oog zodanig dat in korte tijd afsluiting van de kamerhoek kan ontstaan met als gevolg een acuut glaucoom.