illusieloze

Toen ze naar Göttingen verhuisden hoefde hij niet meer naast de boekenkast te liggen, daar kon hij onder de kapstok terecht. Het was net een hemelbed. Want ook de illusieloze heeft een knus plekje nodig in de nacht.

Om zich te wapenen tegen verdere teleurstellingen trekt de ik zich in 'splendid isolation' terug in een volledige overgave aan zijn werk: het maken van een nieuwe index van de duizenden boeken. Hij probeert de illusie van de illusieloze te leven.

De illusieloze spreekt over ervaringen als de gierigaard over geld.

Een illusieloze heeft niets om zich voor te schamen, aangezien schaamte ook maar een illusie is, een bouwsel van sociale omstandigheden, een product van het zelfbedrog.

De zwakkeren vielen of lieten zich vallen en Beck duwde; hij was niet meer dan dat, geen illusieloze, geen ontmaskeraar, niet meer de man die haren uit het hoofd trok van de vrouw van wie hij hield, en als dat niet het woord was, de vrouw van wie hij afhankelijk was, de vrouw bij wie hij een mens werd, in ieder geval een beetje mens, hij was alleen nog een lichaam dat duwde en geduwd werd.