jakkeren

Daar fietst de wethouder [...]. Nee, hij fietst niet, hij jakkert door de straten [...]. Dan stort hij zich naar voren, schudt alles en iedereen af, de blikken, de gestalten, de andere fietsers, waarvan hij zich met een noodvaart verwijdert.

Met gierende banden jakkert David door de Indische Buurt. Laura zit naast hem alsof ze een paard berijdt, rechtop, met haar handen op het dashboard.

In de roman [...] gebruikt hij het beeld van een troep voortjagende wilde honden. Ze jakkeren onrustig door de bossen, rusten uit op open plekken en gaan dan weer voort.

Ze stapte [...] in een autootje en jakkerde tweehonderd kilometer naar mij toe.

Een weg als een roestbruine strip plaatijzer waar een ouwe vrachtwagen over jakkert in een wolk van roestig stof.

'Het is nu weer een hele uitdaging op zich om de zaak voor de tweede keer financieel rond te krijgen. Maar ik neem er nu meer de tijd voor dan toen. Aquadoe moet er komen, maar ik ga niet meer zoals zes jaar geleden jagen en jakkeren om het maar snel van de grond te krijgen.'