jobbonus

N-VA-voorzitter Bart De Wever maakte er geen geheim van dat hij beleidsruimte in tijden van lage rente liever ziet gaan naar andere maatregelen, zoals de jobbonus, een belastingmaatregel ten gunste van mensen met een beperkt loon.

Als je zou willen oplijsten waarvoor hier allemaal subsidies en (para)fiscale aftrekken bestaan, dan kun je evengoed eigenhandig de Encyclopedia Britannica herschrijven. Sommige Belgen begrijpen die prikkels héél goed. Waarom anders zijn de daken in dit grijze, natte land bezaaid met zonnepanelen? Wall Street bedacht zelfs een naam voor dat type mensen: the Belgian dentist. Maar is zo'n financieel prikkelbeleid altijd even slim? Helpt het ook om mensen die nog niet werken aan de slag te krijgen? Daarvoor moet dus die jobbonus dienen. Het idee is dat mensen die minder dan 1.700 euro bruto verdienen netto 600 euro meer zullen overhouden, of 50 euro per maand. Daar is al behoorlijk veel kritiek op geleverd.

De jobbonus komt neer op een verhoging van de forfaitaire beroepskostenaftrek. Reynders wil deze bonus onmiddellijk doorrekenen via de bedrijfsvoorheffing, waardoor iedereen netto wat meer zou verdienen per maand. De VLD eiste dan weer een inspanning voor de verlaging van de lasten voor ploegenarbeid. De vergadering verviel zo in chaos. Net datgene dreigde wat begrotingsminister Freya Van den Bossche altijd wilde vermijden: maatregelen nemen zonder duidelijkheid over het kostenplaatje. De soufflé zakte in elkaar.

De jobbonus, de trots van Open Vld in de vorige legislatuur, verdwijnt gefaseerd. Nu krijgen werknemers met een inkomen tot 3.000 euro bruto per jaar een bonus die maximaal 700 euro bedraagt.