kalfsleren

Behalve zijn broze, witte baard en zijn marsepeinrozig gezicht [...], was alles zwart aan hem: zijn perpetueel antiek hoedje, zijn kwistig gestrikte en door een kunstgreep bijna in toom gehouden artiestendas [...], zijn keurig gestreken broek, zijn altijd glimmende kalfsleren bottines met wreef.

Op de bank voor hem zaten twee opgetutte jonge vrouwen in westerse kleren, met felrode lippen, veel rouge en veel mascara, naast een magere jongeman in kalfsleren jekker.

Ik keek naar de dure, kalfsleren knielaarzen, die ik voor haar had gekocht, en die ze nooit zou dragen.

Vandaag droeg hij een crèmekleurige broek, een donkerblauwe trui met v-hals, en hij had zijn voeten, zonder sokken, in dure kalfsleren loafers gestoken.

Met afgetrapte kalfsleren mocassins aan zijn voeten stookte hij houtblokken in de open haard.

Als onverbiddelijke basis stapt men door het financiële leven in handgemaakte zwarte kalfsleren Oxford brogues met een bescheiden aantal gaatjes en immer goed gepoetst.

Een halfuur later wreven zijn sokken over de grond en schoof de gesp van zijn kalfsleren riem op het ritme van zijn ademhaling over de broeksband.

Dat loopt in kalfsleren schoentjes over een effen geplaveide weg naar school en wil nog voor ze eruit is gegroeid reeds een tweede paar.

Een boord van haar kalfsleren agenda stak uit een zak van de jas.

Op zijn knieën lag een turf van een boek opengeslagen, een oude kalfsleren band met een geel, zijden koordje als bladwijzer erin.

Het restaurant, een historisch pand, was sfeervol verlicht. Aan de muren vergulde lijsten met eeuwenoude doeken. Stille obers in ruisende pakken, gemanicuurd. Kalfsleren mappen met Franse gerechten zonder prijzen.

De rubberen flappen, die het ene moment een kalfsleren tas van Hermès doorlieten, het volgende een armoedig, met touw dichtgebonden pakket.