kinderportret

In Als das Kind noch Kind war, een reeks monumentale kinderportretten, peilt Marie-Jo Lafontaine naar de kinderziel. Ze vroeg de kinderen frontaal in de lens te kijken, alsof ze in een diepe put blikken waarin ze hun dierbaarste schat hebben verloren.

Deze meer thematische benadering brengt met zich dat het Iconografisch Bureau een groot belang hecht aan de mogelijkheid om de gebruikers in de nabije toekomst een uitgebreide hoeveelheid ingangen op een portret te kunnen bieden. Men denke hierbij aan ingangen op kunstenaar, jaartal, leeftijd, familienaam, geboortedatum, beroep c.q. functie, sekse, kinderportret, schutterstuk, doodsbedportret, zelfportret.

De sfeer van de jaren vijftig wordt in dit boek uitstekend opgeroepen: de naoorlogse zuinigheid, de kleinburgerlijke moraal, de kortzichtigheid van sommige vaderlandslievende burgers. Daardoor biedt het voor de volwassen lezer heel wat herkenningspunten. Maar Trude De Jong tekent op de eerste plaats zeer aangrijpend de eenzaamheid van Erica [...]. De moeizame gesprekken tussen moeder en dochter, de plattegronden die Erica tekent van haar eiland [...] zijn kleine signalen die dat aan de jonge lezer moeten duidelijk maken. Psychologisch steekt dit kinderportret biezonder goed in elkaar.