kleerkast

Hij sprong op van het bed en trok de kleerkast open. In het gedeelte met legplanken lagen keurige stapeltjes ondergoed, handdoeken, washandjes en bedlinnen.

Opgewonden sloot hij de eiken deur achter zich en normaal zou hij dan machinaal de ramen op een kier gezet hebben, om de muffe geur uit het donkere vertrek te verdrijven, maar die avond liep hij rechtstreeks, op de toppen van zijn tenen naar de hoge, mahoniehouten kleerkast in de slaapkamer, opende deze voorzichtig en in de spiegel op de achterkant van de deur draaide de hele kamer weg en daar stond ze, zwijgend, ondoorgrondelijk, wachtend, mooier dan ooit, Musidora, zijn liefde en zijn leven.

De verschillende wijnrekken, de oude kleerkast met de gebarsten spiegel in de stijl van de jaren vijftig: het is er allemaal, heel keurig nagemaakt, maar nergens is er enige ruimte waar je zes mensen verborgen kunt houden. Heeft hij zich dan toch vergist?

Ingrid kon niet verstaan wat hij zei, maar ze begreep dat het ernstig was en dat de dokter zojuist een ambulance had gebeld. Is it serious, vroeg ze aan de man. Maar ook de dokter sprak geen woord Engels. Ze griste wat ondergoed en een pyjama uit de kleerkast en deed ze in een plastic tas.

Aan de sleutel van haar kleerkast hing een rood namaakleren tasje, haar sacoche. Daar zat een zakdoek in die naar zevenenveertigelf rook, een portemonneetje met geldstukken die ze in de kerk onder de stoelen had gevonden, en haar paternoster.

Diezelfde avond nog belt hij me. Of ik zin heb om langs te komen. Maar er moet plotseling in pyjama worden geslapen. Hij trekt de deur van zijn kleerkast open en gooit me een pyjama toe. Ik denk dat zijn moeder ze voor hem heeft gekocht".