m.i. 1.0
(formeel; archaïsch; (vooral) geschreven taal)
Algemene voorbeelden
Schrijven heeft alleen zin, als er leven achter staat. Maar op een Bureau van de Academie kan je m.i. niet leven.
Zijn uitvaren tegen de joden, onder die omstandigheden, verknoeit het plezier aan al zijn naoorlogse boeken en heeft m.i. ook zijn eigen plezier eraan verknoeid en zijn elan gebroken. Het is natuurlijk mogelijk dat lezers die het betreffende tijdperk niet hebben meegemaakt, van Céline's latere kronieken beter kunnen genieten dan ik.
Het overnemen van onderzoeksresultaten zonder enige kritische bedenkingen is m.i. al even zinloos als het niet gebruiken van onderzoeksresultaten.
Dezelfde voorwaarde in art. 418 Sr is eveneens te vaag voor een delictsomschrijving en is m.i. overbodig.
Gevoelige mensen hebben nu eenmaal wel eens een of andere crisis, die altijd maar weer onderdrukken is m.i. niet goed.
Typerend voor de contemporaine taalsituatie in Vlaanderen is m.i. de "Vlaamse taalkloof" [...]: de relatief grote afstand die bestaat tussen de informele omgangstaal en de verzorgde taal (die in hoofdzaak een schrijftaal is).
M.i. moeten ook de hoogste gerechtsinstanties uiteindelijk verantwoording afleggen tegenover de bevolking.
Kleine partijen klagen dat ze door de media vergeten worden en m.i. klopt dat ook.