maatschappijverandering 1.0
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een maatschappijverandering…
is een verandering
- [Object betroffen] betreft een verandering van of in de maatschappij
Algemene voorbeelden
New Agers zijn in het gunstigste geval onschadelijk en in het ergste geval functioneel voor de krachten die progressieve maatschappijveranderingen willen tegenhouden.
Maar als het onderwijsstelsel tegelijkertijd gezien kan worden als de manifeste neerslag, als expressie, van maatschappelijke ongelijkheid, hoe kan de opdracht tot maatschappijverandering door of via het onderwijs dan ooit slagen?
Een radicale maatschappijverandering is nodig als antwoord op de huidige crisis. Dat zegt Milieudefensie in haar nieuwe visie. Het ongebreidelde vrijemarktdenken moet plaatsmaken voor een economie, waarbij iedereen een eerlijk deel krijgt zonder dat de aarde 'overbelast' raakt. Maar hoe verander je de maatschappij?
In de brochure 'Anarchie', de omvangrijkste tekst die Malatesta ooit schreef, vindt men een beschrijving van de wijze waarop Malatesta tegen anarchie en anarchisme aankijkt. Hij geeft daarin ondermeer de richting aan voor het revolutionaire activisme om maatschappijverandering na te streven.
Maatschappijverandering ontstaat niet spontaan. De heersende klasse staat nooit haar macht vrijwillig af. De sociale bewegingen botsten onophoudelijk op de muur van de macht, afgeschermd door de politiek.
Net zoals een benzinemotor niet op water loopt, leidt 'koude' solidariteit niet tot maatschappijverandering: het is de combinatie van rationele en emotionele betrokkenheid die mensen er onder specifieke omstandigheden toe brengt om zich in te zetten voor maatschappelijke veranderingen die hun strikte eigenbelang te boven gaan.
Kees Trimbos [...] was een markante figuur in de psychiatrie, vooral vanwege zijn intensieve bemoeienis met de strijd tussen de psychiaters die de oorzaak van psychische stoornissen in het lichaam lokaliseren, in de hersenen vooral en de hulpverleners die de oorzaak zochten in de omstandigheden. Psychiatrische patiënten waren volgens de extremisten onder hen slachtoffers van een 'biologisch defect', resp. slachtoffers van relaties of maatschappij. Ze moesten worden behandeld met pillen, electroshock, of andere ingrepen, resp. met praten of maatschappijverandering.