megafoondiplomatie 1.0
(politiek en bestuur)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Megafoondiplomatie…
is diplomatie
- [Onstoffelijke inhoud] is een vorm van diplomatie waarbij niet subtiel te werk wordt gegaan, maar waarbij iets direct hard wordt geroepen om vervolgens te zien of dat het gewenste effect heeft; is diplomatie die als het ware door een megafoon wordt uitgeschreeuwd
Algemene voorbeelden
Met Jeroen Dijsselbloem (PvdA) als nieuwe voorzitter van de eurogroep van ministers van financiën is Nederland terug waar het hoort: op een topfunctie in de internationale arena. Zijn voorganger, havik Jan-Kees de Jager (CDA), zou nooit de steun van 16 van de 17 eurolanden hebben gekregen. Hij ontpopte zich als een bijna lasergeleide bondgenoot van Duitsland en vergrootte met megafoondiplomatie de kloof tussen 'noord' en 'zuid'.
Veel hoge VN-diplomaten in New York beleefden gisteren een verwarrend dagje megafoondiplomatie inzake Irak. Uit Londen, Parijs en Washington flitsten tijdingen binnen die voordat zij goed en wel geanalyseerd waren, alweer werden ontkracht door een volgende wending. Perspectieven van een nog meer naderende oorlog of mogelijk nieuwe diplomatieke opening wisselden elkaar in hoog tempo af.
Belder was benieuwd naar de reactie van Patten op de verklaring van de Israëlische Missie bij het Europees Parlement. Daarin staat dat de Europese Unie megafoondiplomatie hanteert in de relatie met Israël. De Missie roept in haar verklaring op de normale dialoog met Israël te intensiveren.
De waarnemend leider van de Labourpartij, oud-minister van defensie en financiën Denis Healey, noemde de toespraak vanmorgen "onwetend en gevaarlijk, een uiting van megafoondiplomatie, zoals mevrouw Thatchers oud-minister van buitenlandse zaken lord Carrington eerder heeft gezegd".
Het was de tijd dat de supermachten niet met elkaar spraken, dat er nieuwe raketten aan weerszijden werden geplaatst, dat de koude oorlog intensiever leek te worden als gevolg van 'Polen' en 'Afghanistan. Carrington: "Het leek er op dat het bondgenootschap zijn politieke pijler was kwijtgeraakt." En dat voedde weer de anti-kernwapen-beweging, ten onrechte aangeduid als vredesbeweging. In die periode gaf Carrington blijk van zijn onvrede over de aard van de Oost-Westbetrekkingen. Hij introduceerde de term 'ideologische megafoon-diplomatie'. De secretaris-generaal herinnert er aan dat hij die term op het laatste moment had geschrapt uit een lezing, omdat hij vreesde dat het bij een of twee mensen misverstanden zou doen ontstaan. Maar de tekst was al verspreid en dus was het kwaad geschied.