mv. 1.0
(taal en taalkunde; (vooral) geschreven taal)
Algemene voorbeelden
We zouden er verkeerd aan doen, zelfs bij een summier overzicht van het klassieke Arabische denken, enkel aandacht te schenken aan de figuren die traditioneel als "filosoof" (faylasûf, mv. falâsifa, in de Arabische transcriptie van het Grieks) gecatalogeerd staan: ook tal van zogenaamde theologen (mutakallimûn) verdienen vanuit speculatief-rationeel oogpunt onze volle belangstelling.
Schrijf de persoonsvorm op. Zet erachter: t.t. (tegenwoordige tijd) of v.t. (verleden tijd), ev. (enkelvoud) of mv. (meervoud).
De hond is er maar 1. Dat noemen we: enkelvoud (ev). De honden zijn er meer. Dat heet: meervoud (mv).
Het mv. van podium is toch echt podia.
'Al-Qaafah' is het mv. van 'Qaa'if': iemand die gespecialiseerd was in het bepalen van de afkomst van het kind door middel van bepaalde eigenschappen die zich bij het kind bevinden.
Bedragen in sestertiën werden meestal in duizenden gegeven: 'milia sestertia'. Bij de compilatie van de Digesten werd de vermelding 'sestertia' altijd weggelaten omdat de sestertius niet meer bestond. Soms lieten de compilatoren 'milia' echter staan (in 41 gevallen, ofwel 3%). In de meeste gevallen is ook 'milia' weggevallen, maar vaak vinden we nog een nominatief of accusatief onz. mv. die erop wijst dat het bedrag oorspronkelijk in 'milia sestertia' was (523 gevallen of 35 % van het totaal).
Zo zegt Paulus in Hand. 20:20 in Milete tegen de oudsten van Efeze: 'hoe ik niets nagelaten heb van hetgeen nuttig was om u te verkondigen en te leren in het openbaar en binnenshuis' (kat: oikous). Het kat 'oikous' (mv) betekent dus 'overal in de huizen', dat wil zeggen 'in ieder afzonderlijk huis'.
Opgezocht, eindelijk: 'Kaninefaten' (mv) (lt; Lat. Canninefates), Germaanse volksstam die rond het begin van de jaartelling in Holland leefde.