posthoorn 1.0
Bron:
Kandschwar
(
CC BY-SA 3.0
)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een posthoorn…
is een muziekinstrument
- [Geluid] heeft een klank die lijkt op die van een trompet; kan alleen natuurtonen voortbrengen
- [Bouw] bestaat uit een min of meer cirkelvormig gewonden buis met aan het ene eind een mondstuk en aan het andere eind een trechtervormige klankbeker
- [Materiaal] is van metaal
- [Functie] diende vroeger om muzikale signalen te geven op een postkoets; wordt soms gebruikt in klassieke orkestmuziek om bepaalde schilderende effecten te bereiken
Algemene voorbeelden
Later kende men de jachthoorn en de posthoorn (beide zonder ventielen).
De Posthoorn was een instrument dat in de 18e en 19e eeuw werd gebruikt als signaalinstrument op de vroegere postkoetsen en door postbezorgers te paard, om aan te kondigen dat de postbezorger arriveerde. Zodoende konden mensen ten tijde van het ontbreken van postkantoren hun post bij de postkoets afhalen en nieuwe post ter bezorging aanbieden.
Leonard von Taxis wist in 1597 te bereiken dat de posthoorn zelfs een keizerlijk beschermd voorrecht werd van zijn postrijders: anderen mochten geen hoorn gebruiken.
Bij het derde deel, scherzando, is Mahler uitgegaan van een van zijn Wunderhorn liederen 'Ablösung im Sommer' dat het verhaal vertelt van de koekoek en de nachtegaal. De vogels in het bos komen tot leven; de koekoek de nachtegaal zingen hun lied. De dialoog tussen de vogels wordt onderbroken door een teken van de mens: het geluid van de posthoorn. Met deze lange solo schildert Mahler het passeren van de postkoets door het woud, waarna de vogels hun lied vervolgen. Een sprankelende fanfare maakt hier een eind aan.