pots

Drie hoofdstukken uit de legende van Tijl Uilenspiegel die verhalen over een nooit vergeten vlegel. Tijl en zijn makker Lamme Goedzak halen potsen uit. Koorddansen leer je niet zomaar en een ezel leren lezen? Tijl en Lamme Goedzak zijn erg nieuwsgierig of er vandaag de dag nog potsen uitgehaald worden. Er zit vast iemand in het publiek die ook op een dag drie maal gedoopt is. Theater De Lachende Zon maakte een theaterbewerking van dit verhaal.

Wie in die buurt opgroeit, en, belangrijker, wie er een van de exclusieve middelbare scholen bezoekt, wordt bijna vanzelf een [...] op zijn minst onaanraakbaar cynisch mens [...]. Een aparte rol spelen de leraren op die strikt elitair gehouden scholen. Welwillend op het achterlijke af, doof voor kritiek en zo vervuld van de pracht van hun eigen begrip dat ze zich blind houden voor de leerlingen die uit alle macht hunkeren naar steun en tegenspel: de lastpakken, die merken hoe murw ze aan het worden zijn en die zich daar met fantasierijke potsen tegen verzetten. De auteurs van deze romans, respectievelijk Arnon Grunberg en Herman Koch, horen nergens anders thuis dan in die vervloekte buurt, hun romanfiguren zijn er onmiskenbaar produkten van: want waar anders dan juist daar leer je vanaf je twaalfde zo bloemrijk, zo verfijnd grof, zo hilarisch je gal te spuwen? Hun spetterende walging en hun niet te breken band met de bron ervan, dat is het drama van die figuren.