radiologie

Bovendien moet men weten dat in de radiologie niet alle onderzoeksmethoden gebruik maken van Röntgenstraling. Onderzoeksmethodes zoals echografie en magnetische resonantie (MRI) maken gebruik respectievelijk van geluidsgolven en magnetische velden en radiogolven. Onderzoeksmethodes die wel gebruik maken van Röntgenstralen (gewone Röntgenfoto's, mammografie en CT-scan) geven slechts een dosis die vergelijkbaar is met de omgevingsstraling (3 tot 10 milliSievert).

Nadat u zich op de afdeling Radiologie heeft gemeld, zal een radiologisch laborant(e) u naar de röntgenkamer brengen. Om een goed onderzoek van de dunne darm te verkrijgen, wordt er een dun slangetje via de mond in uw maag gebracht. Dit is voor u het meest vervelende gedeelte van het onderzoek. Daarna komt u op het röntgenapparaat te liggen en zal u gevraagd worden zelf het slangetje voorzichtig verder op te schuiven tot in de twaalfvingerige darm. Hiervan zult u weinig hinder ondervinden. Nadat de arts (een radiodiagnost) gecontroleerd heeft of het slangetje op de goede plaats zit, wordt deze vastgeplakt bij u mond. Hierna begint het eigenlijke onderzoek. Via een pompje, dat aangesloten wordt op het slangetje, loopt de witte pap met een bepaalde snelheid in de dunne darm. Hier voelt u verder niets van.