spleen


spleen 1.0

(poëtisch/literair)

melancholische, licht depressieve, lusteloze gemoedsstemming

Semagram (extra betekenisinformatie)


Spleen…

is een gemoedsstemming

  • [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] wordt gekenmerkt door melancholie, depressie en lusteloosheid

    Algemene voorbeelden


    Onlustgevoelens die leiden tot een pessimistische levensopvatting, met koestering van heimwee, 'spleen', 'weltschmerz', het zich verongelijkt gevoelen.

    Het weerbarstige woord, A. Constandse,

    Beeldend werk van onder meer Jan Vercruysse en Marie-Jo Lafontaine, wordt getoond in samenhang met literaire teksten en muziek. Ze illustreren dat ook begrippen als spleen, nostalgie, rouw, manische depressiviteit en andere in de buurt van melancholie rondcirkelen.

    De Standaard,

    In het kader van een expressionistische haat-liefdetematiek verbindt hij de dagen van spleen en eenzaamheid in Antwerpen met ogenblikken van vreugde en absolute liefde.

    De Standaard,

    Combinatiemogelijkheden


    in voorzetselgroep


    • lijden aan spleen
    • lijden aan een bui vol spleen
    • ten onder gaan aan spleen
    • ten onder gaan aan een bui vol spleen

    Ze dronken thee samen. Félice en hij. Op een terras aan het water, er waren zwanen en hij streelde haar hals [...]. Félice wist waaraan hij dacht; ze vermoedde zijn wanhoop, het spleen waaraan hij zozeer leed.

    Leven op het lemmet, Renee van Hekken,

    Ze praat laconiek, ik wou dat ik zo laconiek kon denken als zij als ik weer eens lijd aan een van die buien vol spleen en onrust en heimwee en artistiek verantwoorde zorgen.

    De Standaard,

    Zijn belangrijkste prozawerk, Een held van onze tijd (1839), onlangs in een nieuwe Nederlandse vertaling verschenen, gaat over het schrikbarende cynisme van een jonge generatie, die ten onder gaat aan spleen en verveling.

    NRC,