sterke AI

Via pc, notebooks, tablets en smartphones voeren we informatie in en krijgen andere informatie, maar het apparaat zelf reageert niet op zijn omgeving en heeft daar ook geen benul van: het ontbreekt hem aan pragmatiek en semantiek. Het onderzoek naar kunstmatige intelligentie (Artificial Intelligence, AI) richtte zich aanvankelijk vooral op het maken van dit type automaten. Het idee was dat je daar alle vormen van intelligentie mee zou kunnen simuleren (zwakke AI) of zelfs scheppen (sterke AI), en dat zulke slimme computers de mens binnen enkele generaties op alle gebied zouden overtreffen. Dat is niet uitgekomen.

Een intelligentie die zich kan meten aan een mens moet goed zijn in een enorme diversiteit aan taken, en in staat zijn te leren uit zijn fouten. Zo'n allesomvattende intelligentie, die mogelijk voorzien is van een vorm van zelfbewustzijn, noemen we een 'sterke' artificiële intelligentie. Een beetje contra-intuïtief kan een sterke AI ook dommer zijn dan een gemiddelde mens. De sterkte komt uit het feit dat de intelligentie allesomvattend is, en kan reageren op willekeurige impulsen.

Zwakke AI is gericht op de technologie die in staat is om vooraf geplande bewegingen uit te voeren op basis van enkele regels en deze toe te passen om een ​​bepaald doel te bereiken, maar Sterke AI is gebaseerd op het bedenken van een technologie die kan denken en functioneren zeer vergelijkbaar met mensen.

Sterke AI wil toewerken naar een computer of software die in staat is te redeneren en zelfstandig een wijde variëteit aan problemen kan oplossen - en mogelijk in staat is tot zelfbewustzijn. Dit punt leidt weer tot onderscheid in twee nieuwe soorten: een mensgelijke AI die als een mens denkt en redeneert, en een niet-mensgelijke AI die als een computer blijft denken en oplossen. Zwakke AI is de versie die gebruikt werd tijdens de schaakwedstrijd met Kasparov, en ook de versie die al veel toegepast wordt in hedendaagse wetenschap.