sukkel

Ik heb in mijn copy to self-box vierhonderd mailtjes zitten. Dat is leuk zo'n archieffunctie, maar je moet het wel bijhouden. Als je dat niet doet, krijg je schuldgevoelens: 'Oh, ik zou die mailbox eens op moeten ruimen. Anderen doen dat veel beter dan ik, wat ben ik toch een sukkel.'

Islam, zo leerde Mehdi, had zo weinig regels, bood zichzelf zo eenvoudig, zonder omhalen aan dat je wel een heel grote sukkel moest zijn als je ze niet in je oren gepropt kon krijgen.

"Zo zeg, wat had ik graag getuige willen zijn van je afgang, Ruudje." Hij keek haar boos aan. "Lekkere vriendin ben jij. Met vrienden zoals jij heb je geen vijanden nodig." "Ruud, schattebout, wees een vent", zei Maaike streng. "Je hebt je meerdere ontmoet. Dit laat je toch niet op je zitten? Je gaat toch wel de strijd aan met deze dame? Echt, als je het nu laat afweten, ben je een grotere sukkel dan ik dacht."

"Het zijn kwetsbare liedjes - en ook de mensen voor wie ze nog wat betekenen, zijn erg kwetsbaar geworden. Ik zou niet graag willen dat dat in een holadijee-sfeer terecht kwam. Al was het maar uit eerbied voor mijn vader, die al die liedjes heeft geschreven en daar niet eens ooit een lintje voor heeft gekregen. De grootste sukkels uit die tijd hebben een lintje gehad. Hij niet.

Deze 'Onconventionele Antimarginalen', zoals ze zichzelf trots noemen, pakken de zaken efficiënt aan. Zomaar 'naïef een schilderijtje' maken waar niemand op wacht is iets voor sukkels, vinden zij. Het duo levert uitsluitend op bestelling en dan in flinke series.

Sportkleding in het openbaar was vroeger voor sukkels, nu is het niet meer weg te denken uit de garderobe van moderne jongeren - het hip-hop ensemble Run DMC zingt zelfs zonder schroom een loflied over "My Adidas'.

En niemand durft hun iets in de weg te leggen. Weet je dat zij nooit een treinkaartje kopen? Ik weet niet hoe ze het klaarspelen, maar ze betalen nooit. Betalen is blijkbaar voor het plebs. Voor de sukkels.'

Of je leest dat Bismarck heeft gezegd: "Er wordt nooit zoveel gelogen als na de jacht, tijdens een oorlog of voor de verkiezingen". En dan kijk je naar Elco Brinkman en je voelt een zekere deernis, want je begrijpt dat die arme sukkel er gewoon in is gelopen met zijn commissariaatje. Onbegrijpelijk dat zo weinig Nederlanders elders asiel aanvragen.

'Nee, je weet natuurlijk niet wat eraan voorafging. Nou, hier komt ie, er was altijd al iets tussen haar en oompje Albert geweest. Je moet weten, ik ken haar moeder veel langer dan mijn broer Archie. De arme sukkel was weduwnaar, ik heb 'm Elaine in de armen gedreven. Ik had maar hoeven wachten tot mijn eigen wederhelft opgestapt was, maar ach, ik heb er geen spijt van.'