v.t.t. 1.0
(taal en taalkunde; (vooral) geschreven taal)
Semagram (extra betekenisinformatie)
De v.t.t.…
is een werkwoordtijd
Algemene voorbeelden
Er zijn, zoals bekend is, heel wat mogelijkheden om de diverse tijden te benoemen: hij doet het (o.t.t.); hij deed het (o.v.t.); hij heeft het gedaan (v.t.t.); hij had het gedaan (v.v.t.); hij zal het doen (o.t.t.t.); hij zou het doen (o.v.t.t.); hij zal het gedaan hebben (v.t.t.t.); hij zou het gedaan hebben (v.v.t.t.).
De v.t.t. geeft aan dat een handeling die zich in het verleden afspeelde, nu voltooid is. Verder kan ook het resultaat van de handeling in het heden merkbaar zijn. Deze tijd wordt, zoals in het Nederlands, met het hulpwerkwoord έρσ (hebben) in de tegenwoordige tijd gevormd.
Volgens sommigen bestaan er in het Nederlands eigenlijk maar twee werkwoordstijden: de onvoltooid tegenwoordige tijd (ik werk, ik lees) en de onvoltooid verleden tijd (ik werkte, ik las). Voor alle andere werkwoordstijden moeten meerdere werkwoorden met elkaar gecombineerd worden. Dat leidt tot acht werkwoordstijden: [...] 3. voltooid tegenwoordige tijd (vtt): ik heb gewerkt, ik heb gelezen.
De voltooid tegenwoordige tijd bestaat uit de tegenwoordige tijd van het hulpwerkwoord ha (hebben) en het voltooid deelwoord van het hoofdwerkwoord. De voltooid verleden tijd (v.v.t.) wordt - net als in het Nederlands - gevormd door de verleden tijd van ha te combineren met het voltooid deelwoord van het hoofdwerkwoord. In het Zweeds wordt zijn (vara) nooit als hulpwerkwoord in de v.t.t. en v.v.t. gebruikt, dit in tegenstelling tot in het Nederlands.
In het Engels gebruik je de v.t.t. (present perfect) om aan te duiden dat iets in het verleden is begonnen en nu nog steeds voortduurt. Het wordt hier gebruikt om aan te geven dat het toen zo was en nog steeds zo is.