verworvene

Vooral Varoufakis gaat de trojka te lijf met een andere taal en andere spelregels – altijd een paar kaarten tegen de borst. [...]. Leg Varoufakis de angst voor 'dat al het verworvene verloren dreigt te gaan' en je zult horen dat er niets verworven is dan verarming en misère. Varoufakis voegt een nieuwe dimensie toe, die van menselijk welzijn.

Als je gedachtegoed verwezenlijkt is, wil je het verworvene behouden. Daardoor word je automatisch behoudend oftewel conservatief.

Min of meer bij toeval werd de Nieuwmarkt tot een soort proeftuin, waar dit denken tijdelijk aan de praktijk kon worden getoetst. De proeftuin begon enigszins te bloeien, tot opgetogenheid van de archaïsche filosofen. Hun theoretische rechtvaardigingen vormden ten slotte zelfs de grondslag, niet alleen voor de aanleg van speelplaatsen en tuintjes, maar ook voor een daadwerkelijke vestingbouw om het verworvene te beschermen.

Zonder al te grote tegenvallers inzake konjunktuur en renteverloop zal het totale overheidstekort in 1996 niet boven 3 procent van het bruto binnenlands produkt uitkomen, zo voorspelt de Nationale Bank in haar jaarverslag. Daarmee zou de basis zijn gelegd voor duurzaam gezondere overheidsfinanciën en een geleidelijk aan kracht winnende afbouw van de overheidsschuld. Het komt erop aan het verworvene voldoende te verankeren en bestand te maken tegen de wisselvalligheden van de ekonomische konjunktuur en van de internationale financiële omgeving.

Ieder verlangen dat we vervullen roept weer een nieuw verlangen op. Nog net weer wat meer beter of mooier. Tegelijkertijd ontstaat daarbij het verlangen het verworvene niet te verliezen.

De huidige babyboomer is vaak niet meegegaan met innovaties in zijn vakgebied. Hij moet dan langer blijven werken met kennis die niet meer relevant is voor zijn organisatie. Daarnaast houdt hij graag veranderingen tegen, laat staan dat hij veranderingen op gang zal brengen. Het wordt dan steeds aantrekkelijker voor een werkgever om afscheid te nemen van een oudere werknemer. Voor de babyboomer bood het behoud van het verworvene houvast. Voor de jongere generaties, en dat geldt zeker voor de jongste generaties, is de enige zekerheid dat altijd alles verandert.

Door de huidige ideologie van de vrije concurrentie en het marktdenken rukt de privatisering op en maakt veel van het verworvene weer ongedaan ten nadele van de economisch zwakken.

Vooral Varoufakis gaat de trojka te lijf met een andere taal en andere spelregels – altijd een paar kaarten tegen de borst. [...]. Leg Varoufakis de angst voor 'dat al het verworvene verloren dreigt te gaan' en je zult horen dat er niets verworven is dan verarming en misère. Varoufakis voegt een nieuwe dimensie toe, die van menselijk welzijn.

Dit argument verwijst opnieuw naar het debat over het respectieve aandeel van genen en milieufactoren in de vorming van de persoonlijkheid. Dit probleem vormt het voorwerp van een debat binnen de wetenschappelijke gemeenschap en diverse scholen schrijven een grotere of kleinere inbreng toe aan het aangeborene (de genen) of het verworvene (het milieu) bij de vorming van de persoonlijkheid.