wegblunderen

De uit de A-groep afkomstige H. Dekker speelde tegen E. Kloeze een solide partij. In het middenspel overkwam hem, waar iedere schaker zo bang voor is; hij blunderde de dame weg.

In een aangenomen Damegambiet wist de zwartspeler niet zo goed de weg te vinden en Boss kwam in een feitelijk al gewonnen stelling uit de opening. Toen zwart daarna ook nog een loper wegblunderde was het definitief over en kon Baarn al vroeg op de avond het eerste punt noteren.

Jurjen en ik speelden een Siciliaans, en de specifieke variatie deed er niet zo toe omdat ik nog aan het staartje van de opening domweg een paard wegblunderde.

Vandaag werd het startsein gegeven voor de altijd populaire Compactgroepen. Meer dan 170 schakers doen mee aan het vijfrondige toernooi, verdeeld over vier ratinggroepen. In Compact A maakte Amir Nicolai (2012) remise tegen FM Arno Bezemer (2330) ondanks dat hij in de opening een pion wegblunderde.

Ook winst voor Marijn [...] die 2 pionnen wegblunderde, maar taai bleef en zwart een grotere blunder zag maken.

In mijn ervaring missen nieuwe spelers vaak forks, ontdekte aanvallen, en bewegingen die in theorie een stuk onder vuur plaatsen, maar waarbij het slaan zou resulteren in een schaak of een aanval op een waardevoller stuk zou opleveren. Nieuwe spelers zijn vaak zo gefocust op het beschermen van de koning en/of koningin dat ze pionnen en kleine stukken wegblunderen door ze kwetsbaar te maken voor dergelijke zetten.

Tegen Lucien won ik een kwaliteit, al had hij behoorlijke compensatie. Een vol stuk wegblunderen was echter teveel van het goede.

Ik wist het initiatief naar me toe te trekken, en wist af te wikkelen naar een toreneindspel met een extra pion. Die pion moest ik echter teruggeven en het leek op remise af te stevenen, totdat mijn tegenstander niet goed oplette en een toren wegblunderde.

Sander stond rampzalig na de opening, maar vocht zich terug naar een pion voorsprong, waarna de tegenstander de keuze had tussen de partij wegblunderen, door de vlag gaan of langzaam verliezen; hij koos het eerste.

De slapste van allemaal was ondergetekende. Goed voorbereid, tegenstander die voorbereiding in gedwongen en vervolgens zo snel mogelijk de hele partij wegblunderen. Ik dacht een dame te kunnen winnen door een insluiting op b2, maar toen ik triomfantelijk de laatste zet van de variant op het bord gespeeld had, sloeg mijn tegenstander een volkomen ongedekt stuk met zijn dame eraf. Catastrofale schaakblindheid die gewoon niet voor mag komen.

Elof had ondanks het extra uur door het ingaan van de wintertijd veel te weinig geslapen en ging relatief slecht van start. Omdat hij in de 2de partij ondanks het wegblunderen van een dame nog wist te winnen, en daarna 2 iets zwakkere tegenstanders kreeg, ging hij de pauze toch nog in met 3 uit 4.

Het wegblunderen van een loper maakte helemaal een eind aan de aspiraties van zwart.

Na het wegblunderen van de pion (d4 nota bene!) vlogen al zijn stukken als vanzelf naar de zwarte koning.

Ik vermoed dat weinig spelers zouden toegeven dat hun winnende zet eigenlijk gebaseerd was op het wegblunderen van een stuk.

In de vijfde ronde kreeg Willem de sterke David Knight (1877) tegenover zich. Deze partij werd beslist door het wegblunderen van een toren door Willem. Hij zette de toren neer op een veld waar deze gewoon geslagen kon worden door een dame.

Zwart offerde een stuk voor tegenspel, maar na het wegblunderen van zijn toren met directe mat tot gevolg, kon hij opgeven. 0-2