wensambulance

"Een man zei deze week tegen me: ik ben een handgranaat waar iemand elk moment het pinnetje uit kan trekken. Ja, precies zo is het, kon ik beamen. En ik zeg dan ook dat ik die onzekerheid net zo vreselijk vind." Ze wil patiënten zo veel mogelijk bijstaan in het realiseren van hun wensen. Niet alleen op medisch vlak. Zo was er een terminale vrouw die graag nog naar een concert wilde van Sieneke. Willemsen kende de zangeres niet en ging ter plekke googelen. Ze checkte de optredens van de zangeres ('genre levenslied') zodat de zieke vrouw misschien met een wensambulance naar een show zou kunnen.

Met de wensambulance sta ik voor een slagboom die ons tegenhoudt om de strekdam op te gaan. Ik stap uit om te kijken of we erlangs kunnen. Er tuurt een aantal mensen in het water waar een paar grote bruine ogen nieuwsgierig terugkijkt. Er komt een dame met een bezorgd gezicht op ons af. „Er is toch niets mis?", vraagt ze. „Dit is een wensambulance", leg ik haar uit. „Ik heb een zieke bij me die graag naar dit plekje wil… als laatste wens." „O, gelukkig", zucht mevrouw, „ik dacht al dat er iets met het zeehondje was!"