zadelrob 1.0
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een zadelrob…
is een zeehond; is een zoogdier; is een dier
- [Afmeting] is 168 tot 190 cm lang
- [Kleur] heeft een lichtgrijze vacht met een zwarte kop en over de flanken en de rug een zwarte tot bruine band, die volgens sommigen op een zadel lijkt, waaraan hij zijn naam dankt; is als jong volledig wit
- [Woongebied] komt voor in de noordelijke Atlantische Oceaan en de Noordelijke IJszee
- [Leeftijd] kan 30 jaar oud worden
Wetenschappelijke naam: Pagophilus groenlandicus
Rijk | Animalia; Dieren |
---|---|
Stam | Chordata; Chordadieren |
Klasse | Mammalia; Zoogdieren |
Orde | Carnivora; Roofdieren |
Familie | Phocidae; Zeehonden |
Geslacht | Pagophilus |
Soort | Pagophilus groenlandicus |
Algemene voorbeelden
De mannetjes van deze zeehondensoort zijn zilvergrijs met een donkerbruine band over de rug en flanken (het 'zadel') en een donkere kop. Bij vrouwtjes zijn de kop en de band lichter van kleur. De pups worden geboren met een zijde-achtige witte vacht. Om het bont van de jongen is lang op de zadelrob gejaagd. De jacht op de pups voor het bont is nu verboden. Wel worden er nog steeds op oudere dieren gejaagd. Ondanks dat is de zadelrob talrijk: er zijn er naar schatting 2 miljoen.
Zadelrobben vormen ongeveer 47% van de bejaagde zeehonden door de Groenlanders. De andere helft zijn vooral stinkrobben, ook ringelrobben (ringseals) genaamd. Enkele andere soorten zeehonden worden in kleine aantallen in Groenland bejaagd.
Combinatiemogelijkheden
met adjectief ervoor
- vrouwelijke zadelrobben
Bij vrouwelijke zadelrobben duurt het ongeveer 4 jaar eer ze geslachtsrijp zijn. De mannelijke dieren worden geslachtsrijp op 7/8 jaar.
in voorzetselgroep
- de baby's van zadelrobben
- de jongen van de zadelrob
- de schedels van (jonge) zadelrobben
Whitecoats zijn de baby's van zadelrobben, die niet ouder zijn dan twee weken.
De jongen van de zadelrob en de klapmuts (zeehondensoorten) worden door de pelsjagers neergeknuppeld en gevild terwijl de moederzeehonden machteloos toekijken.
Voor het eerst worden de praktijken van de pelsjagers op grote schaal zichtbaar. De beelden laten meedogenloze jagers zien. De schedels van jonge zadelrobben en klapmutsen worden met knuppels of geweerkolven ingeslagen. Terwijl de diertjes nog liggen te stuiptrekken worden ze vaak al gevild. De moeders kunnen niets anders doen dan machteloos toekijken.