zeekomkommer 1.0
Bron:
Rpillon
(
CC BY-SA 3.0
)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een zeekomkommer…
is een dier
- [Afmeting] heeft, afhankelijk van de soort, een lengte van enkele mm tot twee m
- [Kleur] is, afhankelijk van de soort, grauw, lichtbruin, vuilroze of bontgekleurd
- [Vorm] heeft de vorm van een komkommer
- [Bouw] is ongewerveld
- [Deel] heeft een lederachtige huid met stekels, scherp en hard tot stomp en zacht
- [Functie] wordt, afhankelijk van de soort, culinair gebruikt, of na droging ook verwerkt tot meststof
- [Voortplanting] plant zich als volgt voort: eicellen worden in het water bevrucht, waaruit larven komen en kan zich soms ook ongeslachtelijk voortplanten
- [Woongebied] komt overal ter wereld voor
- [Leeftijd] wordt 5 tot 10 jaar oud
- [Gedrag] is een alleseter; leeft in het zeezand in de branding of op de zeebodem en haalt zijn voedingsstoffen daaruit
- [Waardering] is van belang voor de visserij
| Rijk | Animalia; Dieren |
|---|---|
| Stam | Echinodermata; Stekelhuidigen |
| Klasse | Holothuroidea |
Algemene voorbeelden
De zeekomkommer bij de Galapogos (Isostichopus fuscus) hoort tot de stekelhuidigen en is verwant aan de zeester. Ze zien kans op grote diepte te overleven, tot op tien kilometer diepte in de oceaan worden ze aangetroffen. Het zijn kalme, langzame dieren, die zich met kleine kruipvoetjes over de zeebodem voortbewegen en hun dikke, worstvormige lichaam in geval van nood helemaal ingraven in het zand. Ze halen adem via speciale waterlongen en voeden zich met plankton en andere micro-organismen.
Ze zijn de succesvolste groep onder de stekelhuidigen. Met meer dan 1200 levende soorten zijn de zeekomkommers dan ook de soortenrijkste groep [...]. Ze kunnen reuzengroot zijn, langer dan twee meter en meer dan 10 kg wegen, of zo onbeduidend klein dat ze tussen de zandkorrels kunnen leven. Men vindt ze vanaf de branding tot op diepten van 10 000 meter en meer.
Stekelhuidigen [...]. Lengte van 4 mm (zeekomkommer Psammothuria) tot 2 meter (zeekomkommer Synapta).
Zeekomkommers behoren tot de stekelhuidigen. Ze hebben een worstvormig, vlezig lichaam en een leerachtige huid. Rond de mond zit een krans van tentakels, voor het opnemen van voedsel. Net als alle andere stekelhuidigen (bv. zee-egels), hebben zeekomkommers skeletplaten, maar die zijn gereduceerd tot losse beentjes in het onderhuidse bindweefsel.
De zeekomkommer dreigt uit te sterven door overbevissing. Het diertje, dat verwant is aan de zeester, wordt steeds populairder in vooral Aziatische maar ook in Europese keukens [...]. Van oudsher gaan de zeekomkommers vooral naar Hongkong en China, waar ze als delicatesse gelden. Daarnaast worden gedroogde exemplaren gebruikt voor mest en medicijnen.