SP

Dát de SP op zondag 22 oktober 1972 wordt opgericht is eigenlijk niet heel bijzonder. Het is immers de tijd dat er heel veel politieke partijen worden geformeerd. Vooral aan de linkerkant van het politieke spectrum is het een drukke bedoening. Vooral jonge mensen openen de aanval op de heilige huisjes van de naoorlogse periode.

Er komt een einde aan rechtstreekse stortingen van salarissen van SP-politici in de partijkas van de partij. Gemeenten en provincies stoppen daarmee, hebben ze met minister Plasterk afgesproken. Daarmee komt een einde aan de unieke afdrachtregeling die de SP tot nu toe miljoenen opleverde. De afdrachtregeling van de SP bestaat sinds 1974 en komt erop neer dat het salaris van politici rechtstreeks naar de partijkas van de SP gaat. De partij maakt vervolgens een lager salaris aan de politici over. De gedachte hierachter is dat de SP vindt dat iedereen gelijk is en geen grote inkomensverschillen wil.

Emile Roemer vertrekt als fractieleider van de Socialistische Partij (SP) in de Tweede Kamer. "Mijn deel van de missie zit erop." Hij wordt opgevolgd door Lilian Marijnissen.

De SP heeft de papieren om de grootste partij van het land te worden. Maar daar hoort een andere leider bij. Een die de strijd aankan met de linkse rivalen. De potentie van Emile Roemer is vijftien Kamerzetels. Dat is ook hem duidelijk na drie landelijke verkiezingen. Het was niet genoeg om zijn droom te verwezenlijken: regeren. Dat is de volgende stap, benadrukt hij woensdag bij de aankondiging van zijn afscheid. 'Het is niet de vraag of de SP gaat regeren, maar wanneer.' Lilian Marijnissen moet de meest linkse partij van Nederland een volgend kabinet in loodsen.

In oktober gaat de SP een klimaatconferentie organiseren, waar mensen ideeën kunnen opperen om klimaatrechtvaardigheid te bewerkstelligen. Gaat de partij met al die klimaatplannen niet te veel op GroenLinks lijken, vraagt het AD zich af. Volgens Marijnissen is dat niet zo. 'Jesse Klaver en ik trekken samen op wanneer dat effectief is. Dat gaat goed. Maar als u vraagt naar de verschillen op het thema 'klimaat': in ieder geval zijn wij veel feller als het gaat om een eerlijke verdeling van de lusten en de lasten. GroenLinks zit veel meer op het verhaal wat mensen persoonlijk kunnen doen om te vergroenen. Maar korter douchen is niet de oplossing Jesse Klaver!'

Het moment nadert dat VVD, CDA, D66 en de PvdA zelfs samen niet meer genoeg zetels hebben om te regeren. Het schijnbare gemak waarmee in formaties steeds aan partijen als de SP, GroenLinks, 50Plus en de Dieren voorbij is gegaan, is op den duur niet vol te houden.

Het vertrokken SP-Kamerlid Sharon Gesthuizen geeft in haar nog te verschijnen boek een zeldzaam inkijkje in de SP en haalt snoeihard uit naar haar partij en in het bijzonder naar oud-voorzitter Jan Marijnissen. [...]. Gesthuizen, die in 2006 aan trad bij de SP-fractie, omschrijft de fractievergaderingen bij de SP als 'afbrandsessies'. Ze schrijft volgens de boekbespreking: 'Ik voelde me er heel onprettig onder. Het moest heel erg passen in de visie van één iemand. Het was een monocultuur.' 'Niets en niemand is goed genoeg (behalve hijzelf) en fractieleden worden tegen elkaar opgezet', staat er in het boek. De manier waarop Marijnissen zijn frustratie tegenover de fractie botviert 'heeft veel weg van die van een driftige peuter.'

Nederland heeft geen kiesdrempel, zoals in Duitsland waar partijen vijf procent van de stemmen moeten halen, en geen districten, zoals in Frankrijk en Engeland. Daarom zijn er partijen als GroenLinks en de Socialistische Partij. Dat drijft de grote sociaal-democratische partij, de PvdA, vanzelf naar het midden, want de principieel linkse kiezers zitten al bij GL of de SP. Geen wonder dat de kiezers de partijen die elkaar afwisselen in de regering erg op elkaar vinden lijken.