armoedebeleid

Effectieve armoedebestrijding, niet enkel door hogere en welvaartsvaste uitkeringen, maar ook door een breder armoedebeleid.

Het gaat hierbij om landelijke voorzieningen als huursubsidie, maar ook om het gemeentelijke armoedebeleid.

Agalev kiest voor een inclusief armoedebeleid, in dialoog met de armen, waarbij ook rekening gehouden wordt met huisvesting, mobiliteit, volksgezondheid, werkgelegenheid, onderwijs, cultuur, rechtsbedeling of de soms moeilijke toegang tot zorg.

De Stuurgroep wijst de regering erop dat een lokaal armoedebeleid wordt tegengewerkt door de uitsluiting van werklozen door de RVA, door de liberalizering van huurprijzen en -kontrakten, ontoereikende fondsen voor sociale woningbouw, de konkurrentie tussen jongeren en oudere werklozen door banenplannen, enzovoort.

Er moet dus een keus worden gemaakt tussen twee kwaden. Ergens op het beleidsspectrum met aan het ene uiterste een situatie zonder inkomensafhankelijke regelingen en dus zonder armoedeval, en aan het andere uiterste een situatie met zeer royale inkomensafhankelijke regelingen en een groot armoedevalprobleem moet een punt worden gekozen (figuur 6.1) [...]. Figuur 6.1 Beleidsspectrum Geen armoedebeleid; een Zeer royaal armoedebeleid; geen armoedeval tussen oplossing enorme armoedeval.

In Lier, Tienen, Genk en Aalst zijn de educatieve medewerkers aanwezig op overlegplatforms in verband met armoedebestrijding. Behalve in Tienen en Lier, heeft deze aanwezigheid echter niet geleid tot een duidelijke plaatsbepaling van het eigen optreden in een stedelijk armoedebeleid.

Met name een federaal beleid dat door haar economische en sociale politiek de dualisering eerder stimuleert dan afremt (bijvoorbeeld: het onvoorwaardelijk handelen naar de monetaire richtnormen van Maastricht), staat haaks op de intenties van een grootstedelijk armoedebeleid.

Het frustrerende is dat je oproeit tegen de stroom: je mag dan nog een armoedebeleid voeren, als de conjunctuur zo ongunstig blijft, komen er telkens armen bij.

Armoede komt onder mensen met een handicap en een chronische aandoening veel voor. Het armoedebeleid van de rijksoverheid onderkent dit onvoldoende.