cultuurchristendom


cultuurchristendom 1.0

(religie, mystiek en mythologie)

stroming in het christendom waarin het niet zozeer draait om het bestaan van een godheid of een goddelijk wezen, maar om een meer instrumentele visie op het geloof, waarin de positieve effecten van het geloof op het persoonlijke en maatschappelijke leven centraal staan

Semagram (extra betekenisinformatie)


Cultuurchristendom…

is een stroming; is een religie

  • [Onstoffelijke inhoud] betreft een stroming binnen het christendom waarin het niet zozeer draait om het bestaan van een godheid of een goddelijk wezen, maar om een meer instrumentele visie op het geloof waarin de positieve effecten van het geloof op het persoonlijke en maatschappelijke leven centraal staan

    Algemene voorbeelden


    Het cultuurchristendom heeft lange wortels - heel lange wortels. Met hun pleidooien voor hernieuwde religiositeit zijn Critchley en De Botton de nazaten van Voltaire. Hoewel deze Franse denker uit de achttiende eeuw een vertegenwoordiger is van de rationalistische Verlichting, heeft hij nooit de frontale aanval ingezet op het geloof. Daarvoor achtte hij het maatschappelijke nut te groot [...]. Een vergelijkbaar dédain verraadt ook Alain de Botton in zijn rehabilitatie van het geloof. In een boekrecensie stoorde The Guardian zich aan de onoprechtheid die hierachter schuilgaat. De Britse krant sprak over een 'verbijsterend schaamteloze onderneming' en vatte zijn werkwijze als volgt samen: "Ik geloof zelf niet, maar in politiek opzicht is het verstandig dat u het wel doet." Deze pijnlijke spagaat is kenmerkend voor het cultuurchristendom als zodanig.

    Trouw,

    In deze bijdrage hebben we het over christelijk geloven en geloofsinwijding in de overgang van cultuurchristendom naar keuzechristendom in Vlaanderen.

    http://www.smslgv.be/tijdschrift/jaargangen/2000/nr1/welke_gemeenschap_zal_welk_geloof_dragen(1).html

    Kerken, synagoges en moskeeen zijn vrij te organiseren wat zij willen, maar het handhaven van christelijke feest- en gedachtenisdagen als verplichte vrije dagen is slechts het conserveren van een traditie of van een ' cultuurchristendom ', dat in onze tijd meer nadelen dan voordelen heeft.

    NRC,

    Het cultuurchristendom is de verdwijning nabij en misschien is dat niet zo erg, want nu komt er ruimte voor het echte, pure christelijke geloof. Het aantal christenen in de toekomst zal kleiner zijn dan weleer, maar het zullen andere christenen zijn, mensen bij wie het geloof diep zit en bij wie het geloof het hele leven doortrekt

    http://www.izb.nl/verdieping/artikelen/cultuurchristendom-hoeft-niet-verkeerd-te-zijn