eschatologisch

We vinden in het Thomas Evangelie geen enkele vorm van uitgewerkte theologie en we vinden geen eschatologische duidingen (verwijzingen naar de eindtijd).

Later heeft de apocalyptiek een utopische en eschatologische toekomstverwachting voortgebracht, waarvan de vervulling niet meer tot de geschiedenis zelf gerekend kan worden en zelfs niet meer tot de eindfase daarvan.

De idee van Gods liefde als leidend tot de scheppingsdaad levert vanuit het perspectief van de christelijke leer tevens een verband tussen schepping en eschatologische voltooiing van de wereld, omdat de opstanding van de doden, waarop de christelijke hoop is gericht, de trouw uitdrukt van de eeuwige God ten opzichte van zijn schepping, die hij uiteindelijk niet het slachtoffer wil laten worden van de dood.

Als de tekst niet eschatologisch opgevat wordt, kan het vers ook als een pleidooi voor zending onder de joden gelezen worden.

Tenslotte wordt het ook steeds duidelijker dat Gods beloften zich niet laten opsluiten in de binnenwereldse geschiedenis en het aardse leven. Dit kader is al te beperkt voor God: "Er komt een nieuwe hemel en een nieuwe aarde" en daarin zullen alle volkeren delen. De hoop is ook eschatologisch en universeel geworden.