gerokt

Iedereen is keurig gekleed. De meeste mannen dragen een pak of een nette broek met een blouse. De meeste vrouwen zijn gerokt.

De laatste keer dat ik serieus vlinders in mijn buik voelde voor een man, behalve voor mijn wettige echtgenoot, was hij wel degelijk gerokt. Ik herinner me hoe Abdallahs, een Berber in de Siwa-oase in Egypte, spierwitte gallabiya of djellaba flapperde in de wind bovenop een fabelachtige zandduin, en hoe hij trots zijn witte sjaal rond het hoofd wikkelde. Zijn outfit was duidelijk mannelijk en supersexy, en toen hij me een paar dagen later kwam ophalen in slecht geknipte jeans, made in Egypt, was hij bij wijze van spreken nog maar half zo aantrekkelijk meer. Het mag in onze cultuur dan een soort taboe zijn, in een groot deel van de wereld, vooral in Azië en het Midden-Oosten, is een sarong, kaftan, dhoti of djellaba dagelijkse kost voor mannen, en dat heeft helemaal niets met vrouwelijkheid te maken, integendeel.

De bouwheren, die geen rekening hadden gehouden met gerokte dames, moesten vloeren waardoor de onderliggende verdieping te zien is, te elfder ure aanpassen.

Gerokte vrouwen op een bromfiets of zelfs maar een fiets, waren kort na de Tweede Wereldoorlog aanstootgevend.

Toch is het vreemd dat de goegemeente nog altijd geschokt reageert als een ontwerper zijn mannelijke modellen in een vrouwelijke outfit over de catwalk stuurt. Dat gebeurt namelijk al decennialang. Of zijn we Jean Paul Gaultier vergeten, die al in 1984 keet schopte door mannen in rokken te laten paraderen? Met een vette knipoog weliswaar. Toegegeven: die trend is destijds niet veel verder dan de catwalk geraakt. Want buiten een verloren Schot hier en daar, zien we op straat niet veel gerokte heren lopen.

Fantastisch weekendje flyball achter de rug op toch wel één van de mooiste flyball evenementen van het jaar met een massa volk, het Schots Weekend en dit in het aangenaam kader van Alden Biesen! [...] Iedereen uitgedost met een nieuw t-shirt met eigen Roadrunners Whiskey Label op de rug onder het motto No Rules Great Flyball en de gerokte mannen bracht onmiddellijk sfeer in de dag! De mannen in kilt vonden het dragen van een rok (voor de verandering) leuk en bevrijdend met hier en daar een toch wat vreemd gevoel tussen de benen maar dat bleek dan de hond te zijn die net voor de start begon te kwispelen om te kunnen flyballen.

Krachtig vertolken de jonge dansers met hun energieke lichamen dit relaas waarin gunst en afgunst om voorrang strijden. Als ware krijgers stampen de gerokte mannen op de helse ritmes van Stravinsky.

Toen de gerokte bode Barroso's stoet binnenleidde bij de gigantische fractie van 268 parlementariërs, klonk er dan ook applaus op.

Dat verkneuteren zou volkomen gerechtvaardigd zijn geweest, indien een kelner van het hotel [...], waar de graaf eigen kamers had, niet het woordje 'Berlin' had opgevangen. De ober zag kennelijk brood in dat woordje. Hij speelde een en ander, waarschijnlijk tegen een flinke tip, door aan een verslaggever van de Pers. Toen de LZ5 goed en wel in de lucht hing ijlden telegrammen en telefonades het schip vooruit om de miljoenenbevolking van de hoofdstad op de hoogte te brengen van het komende buitengebeuren. Intussen was de LZ5 'still going strong' op weg naar Berlijn met een bemanning die volkomen onkundig was van de vrije nieuwsgaring van de gerokte hotelemployé te Friedrichshafen.

Hij wenkt een gerokte ober, de man klapt in de houding: "Mon colonel?". Een kort onderhoud volgt, op gedempte hoon.

Toen de gerokte ober Daisy het witte menu met een bruin met gouden randje en eronder gedrukte datum overhandigde, slaakte ze een zucht van verwachting, hoewel ze het na bijna drie jaar van zulke lunches bijna uit het hoofd kende.