haakworm 1.0
Bron:
Joelmills
(
Publiek domein
)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een haakworm…
is een worm; is een dier
- [Afmeting] is, afhankelijk van de soort, enkele mm tot wel 65 cm lang
- [Kleur] komt, afhankelijk van de soort, voor in verschillende kleuren
- [Deel] heeft een kopuiteinde met snijdende tanddelen of tanden
- [Voortplanting] legt eieren
- [Plaats] leeft in het darmstelsel van andere dieren
- [Gedrag] is een vleeseter; parasiteert in de darmen van dieren; haakt zich als larve met zijn tanddelen vast aan de darmwand, waar hij zich voedt met bloed en darmweefsel
| Rijk | Animalia; Dieren |
|---|---|
| Stam | Acanthocephala |
Algemene voorbeelden
De mijnworm is een haakworm van een centimeter lang die in Nederland soms wordt aangetroffen bij honden, voornamelijk in kennels, bij windhonden en jachtmeutes. In Zuid-Europa komt nog een andere haakworm voor, Ancylostoma caninum, die schadelijker is.
De haakworm hecht zich aan de binnenkant van de darmwand, en graast daar van de darmwand. Zo veroorzaken de wormen kleine bloedinkjes in de darmen.
Haakwormen leven in de dunne darm en gebruiken het bloed van de hond als voedsel. Daardoor kunnen beschadigingen van de darmwand met bloederige diarree en bloedarmoede ontstaan.
Parasieten zijn organismen die leven ten koste van het lichaam van een gastheer. We kennen parasieten die zich in het lichaam bevinden (endoparasieten), zoals wormen en eencelligen (protozoën). Onder de eerste groep vallen bijvoorbeeld spoel- en haakwormen van hond en kat alsmede een, voor de mens gevaarlijke, lintworm bij de hond (Echinococcus).
Spoelwormen, haakwormen en zweepwormen zijn soms in de ontlasting waar te nemen. Zelfs als u ze niet ziet kunnen er wel wormen aanwezig zijn. Verschijnselen die duiden op een mogelijke wormbesmetting zijn verminderde eetlust, vermagering en lusteloosheid. Worminfecties kunnen ernstige schade toebrengen aan het dier, variërend van beschadigingen aan organen en weefsel tot darmproblemen, ernstige vermagering en bloedarmoede.
Sommige haakwormen kunnen ook de mens rechtstreeks door de huid infecteren. Dit gebeurt vooral als mensen blootsvoets op het strand lopen of op andere plekken waar dieren poepen. Op de plek waar de larve de huid binnendringt krijgt men vervelende jeuk, en na verloop van tijd worden kruipsporen van de larve zichtbaar onder de huid. Gelukkig is deze infectie makkelijk te behandelen.