heteronormatief

Tijdens de Canal Parade zag Douma een meisje van veertien uit een van zijn lessen. „Ze zat langs de route in een bootje met haar moeder en vader, die een roze pak droeg." Dolly voer erlangs op haar eigen boot met tachtig lookalikes. „Ze had een ballonnetje in haar handen. 'I love Dolly', stond erop. Een paar weken eerder had ze, toen ik in de klas was, verteld dat ze op vrouwen valt." De samenleving is nog altijd veel te heteronormatief, zegt Douma. „Een paar jaar geleden belde mijn nichtje me. 'Heb je al een leuke vriend', flapte ik eruit." Bleek ze een vriendin te hebben. „Erg hè? Blijkbaar ben ik onbewust ook een tikkeltje geprogrammeerd."

Een lezeres van deze krant stuurde me vorige week een geïrriteerde e-mail naar aanleiding van mijn column over al dan niet lustige vrouwen: "Wat jammer nou weer dat LESBISCHE vrouwen niet lijken te bestaan!!!!!" Nou had ik daar wel wat redenen voor: medisch lustonderzoek wordt vrijwel altijd onder heteroseksuele vrouwen gedaan, de sociale norm om desnoods tegen heug en meug te vrijen en het stereotype dat mannen meer seksuele trek hebben dan vrouwen doen vooral opgeld in heteroland. Maar toch, een hand in eigen boezem is nodig. Heteronormatief was het wel. Zo zelden kom je lesbiennes of homo's gewoon eens per ongeluk ergens tegen, zonder dat hun seksuele oriëntatie onderwerp van gesprek is.