introvert 1.0
(psychologie en psychiatrie)
Algemene voorbeelden
Simon had de regels van het spel leren kennen. Hijzelf acteerde al evenzeer. Zijn rol van introverte, deemoedige, kwetsbare klant was hem op het lijf geschreven.
De cellist is zo'n onverstoorbare, introverte man zoals alle cellisten.
De extraverten zijn de uitbundigen onder ons die bij wijze van spreken hun mondkapje zo snel mogelijk zo ver mogelijk willen weggooien om vervolgens weer knuffelend en zonder restricties samen op tafel te gaan dansen. Daartegenover staan de introverten die zich geschikt hebben naar de nieuwe regels en daar nu graag aan willen vasthouden. [...] Daartussenin zit een veel grotere menggroep van mensen - de zogenaamde ambiverten - die zowel introverte als extraverte kenmerken hebben, waardoor het moeilijk te voorspellen is of we als samenleving in haar geheel eerder de nieuwe normen zullen blijven volgen, dan wel of we zullen terugkeren naar onze levenswijze van voor de crisis.
In 1921 gebruikte psycholoog Carl Jung de termen introversie en extraversie al als belangrijke bouwstenen van iemands persoonlijkheid. Maar niemand is honderd procent intro- of extravert, 'die mensen zouden in het gekkenhuis thuishoren', zei Jung. Geschat wordt dat een derde van de wereldbevolking introvert is. De meeste mensen zijn ambivert, hebben van beide persoonskenmerken een beetje. Een groot verschil tussen de hersens van introverte en extraverte mensen is hoe ze reageren op de neurotransmitter dopamine. Dopamine is een chemisch beloningsstofje. Van een dopaminetoevoer ga je makkelijker praten, word je alert en krijg je zin om risico's te nemen en de omgeving te verkennen. Introverten krijgen te veel prikkels van veel dopamine. Terwijl extraverten er geen genoeg van kunnen krijgen.
Woordfamilie
Als deel van een afleiding
introvert 2.0
(psychologie en psychiatrie)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een introvert…
is een persoon
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] is over het algemeen rustig en bedachtzaam, krijgt meer energie van op zichzelf zijn dan van gezelschap en treedt niet graag op de voorgrond
Algemene voorbeelden
Normaal schuwde ik, zoals alle introverten, de openbare gelegenheden en maatschappelijke kringen waar meer dan een handvol mensen bij elkaar waren, maar toch kon ik af en toe de behoefte niet weerstaan om mezelf op de proef te stellen en na te gaan in hoever ik me, zonder me aan een al te zware psychische druk bloot te stellen, kon aanpassen aan een omgeving waarin extraverten zich bewogen als vissen in het water.
Ally Smid sprak met coach Marloes Bouwmeester, een introvert die soortgenoten helpt om zich, ook in extravert gezelschap, te handhaven. Zonder zichzelf te forceren. Pavlovianen als we zijn probeerden we hier op de redactie de wereld ook meteen in intro- en extraverten te verdelen want ja: zwart-wit is wel zo fijn. Het bleek zo eenvoudig nog niet. Misschien zijn de meeste mensen wel een mix – ambivert – en ligt het ook aan het gezelschap.
De extraverten zijn de uitbundigen onder ons die bij wijze van spreken hun mondkapje zo snel mogelijk zo ver mogelijk willen weggooien om vervolgens weer knuffelend en zonder restricties samen op tafel te gaan dansen. Daartegenover staan de introverten die zich geschikt hebben naar de nieuwe regels en daar nu graag aan willen vasthouden. Dat zijn de mensen die hun handen zullen blijven wassen, hun mondmaskers nog steeds overal dragen en fysiek contact liever vermijden. Die laatste groep zal zich dus eerder aan het nieuwe normaal houden dan de extraverten.
Definitie: introverten zijn bedachtzaam, krijgen energie van reflectie en verliezen die door sociale interactie, terwijl extraverten net hun kracht uit andere mensen halen en opladen dankzij sociaal contact. Introversie is trouwens niet te verwarren met verlegenheid, die ontstaat uit angst voor het sociale oordeel. Al bestaat er zeker een verband: als je heel de tijd te horen krijgt dat je uit je schulp moet komen, lijkt het wel of je iets mankeert – je zou van minder verlegen worden. De gelukzakken die het niet kapotdenken als ze eens op tafel springen en centraal op het spectrum zitten, mogen zich ambivert noemen.
Dopamine is een chemisch beloningsstofje. Van een dopaminetoevoer ga je makkelijker praten, word je alert en krijg je zin om risico's te nemen en de omgeving te verkennen. Introverten krijgen te veel prikkels van veel dopamine. Terwijl extraverten er geen genoeg van kunnen krijgen.