kinderloosheid

Allereerst zal de arts je anamnese, dat wil zeggen je medische voorgeschiedenis, met je doornemen. Daarbij stelt de arts een aantal vragen, zoals bijvoorbeeld: hoe lang bestaat de (ongewenste) kinderloosheid, hoe verloopt je menstruele cyclus, vroegere ziektes en seksueel verkeer.

Wat betekent kinderloosheid voor je relatie? Er kunnen een hoop vragen rijzen, zoals: zitten wij wel op dezelfde golflengte, durven we er samen over te praten, kunnen wij dit samen aan? De draagkracht van je relatie wordt zwaar op de proef gesteld.

Zowat één op zes koppels wereldwijd wordt ooit geconfronteerd met onvruchtbaarheid. Meer dan twee derde daarvan kan geholpen worden. Bij vrouwen neemt de vruchtbaarheid ook af met de leeftijd. Een normale gezonde vrouw van 35 doet er twee keer zolang over om zwanger te raken dan diezelfde vrouw op haar 25ste. In 40 procent van de gevallen is de vrouw onvruchtbaar. In eveneens 40 procent is het probleem toe te schrijven aan de man. Voor 20 procent blijft de kinderloosheid onverklaarbaar.

Ongewilde kinderloosheid komt vaak voor. Geschat wordt dat 1 op de 10 heteroseksuele paren ongewild kinderloos blijft.

Van de andere kant, als je kinderwens en kinderloosheid worden doodgezwegen, kun je je erg eenzaam voelen.

De verhalen van over de hele wereld komen bijeen in een land als Nederland, waar vrouwen uit alle windstreken wonen. Hoe ervaren zij hun kinderloosheid? Hoe sluit het Nederlandse medisch circuit aan bij hun opvattingen, verwachtingen en wensen? Een vraag die moeilijk te beantwoorden is.

Adoptie is op zich geen oplossing voor de pijn van het ongewenst kinderloos zijn. Deze ongewenste kinderloosheid moet eerst in belangrijke mate verwerkt zijn voordat er plaats is voor het andere soort ouderschap.

Als tijdens de evaluatie blijkt dat de kinderloosheid nog niet verwerkt is, wordt de procedure opgeschort.

Als we over onze kinderen praten loopt ze meestal weg. Ik heb daar wel begrip voor want zij en haar man Christiaan hebben hun kinderloosheid nooit verwerkt. Chris is gek op kinderen.

Nederlanders die Miegels opvattingen over individualisering betwijfelen, zouden eens door het laatste Sociaal en Cultureel Rapport (hoofdstuk 'Culturele veranderingen in Nederland') moeten bladeren. Daar valt te lezen dat de meeste Nederlanders in 1966 gezin en huwelijk nog 'het voornaamste in het leven' beschouwden maar dat anno 1993 de persoonlijke gezondheid ruim aan kop gaat. En bestempelde in 1965 nog 77 procent van onze landgenoten bewuste kinderloosheid als negatief, in 1993 slechts 10 procent.

Nadat de acceptatie van echtscheiding in de tweede helft van de jaren zestig sterk was toegenomen (evenals die van bewuste kinderloosheid), is zij in de daaropvolgende decennia alleen maar verder gegroeid.

De arts had een 29-jarige vrouw eerder dit jaar medicijnen voorgeschreven, volgens de vrouw na klachten over overgewicht, volgens de arts wegens haar langdurige ongewenste kinderloosheid.

Ik werd voor mijn onschuldige escapade op mijn zeventiende gestraft met levenslange kinderloosheid. Chris heeft, met de hulp van Max als raadsvrouwe, jarenlang geprocedeerd om de gynaecoloog die mij had behandeld na de bevalling van Felice veroordeeld te krijgen. Die ontkende schuld te hebben en beweerde dat het om een vervelende complicatie ging, waar hij niets aan kon doen.

Naast deze voorwaarden stellen de landen waar de kinderen vandaan komen vaak aanvullende voorwaarden. Hierbij moet gedacht worden aan eisen ten aanzien van leeftijd, godsdienst, huwelijksduur, ongewenste kinderloosheid en gezinsgrootte.

Veel landen waar kinderen vandaan komen stellen nog andere eisen aan adoptieouders. Bijvoorbeeld ten aanzien van de huwelijksduur, godsdienst, leeftijd ouders, inkomen, ongewenste kinderloosheid en het maximaal aantal aanwezige kinderen in het gezin.

Wij kunnen ook rouwen om idealen of verwachtingen die niet vervuld zijn geworden zoals bv. bij een ongewenste kinderloosheid.

In dit rapport kwam naar voren dat, hoewel maatschappelijk gezien het nog steeds geen geaccepteerde zaak was, er veel kinderen onderhands werden afgestaan en dat allerlei juridische zaken slecht waren geregeld. Ongewenste kinderloosheid en het in de kinderschoenen staan van de medische wetenschap was een belangrijke oorzaak.

Freya, de patiëntenvereniging voor vruchtbaarheidsproblematiek behartigt de belangen van mensen die te maken krijgen met vruchtbaarheidsproblemen en ongewilde kinderloosheid.

Ook adoptieouders hebben het een en ander doorgemaakt. Voor de meesten van hen gaat een periode van verwerking van ongewilde kinderloosheid vooraf aan de adoptie. Als ze daar doorkomen, zijn ze ook vaak als koppel sterker geworden.

In veel gevallen schept ongewilde kinderloosheid een sterke band, maar ook onherstelbare breuken komen voor.

Onvrijwillige kinderloosheid is voor veel paren een probleem.

Veel vrouwen krijgen helemaal geen kind meer. Van de vrouwen die in 1970 zijn geboren, zal naar verwachting 21% kinderloos blijven; van nog jongere generaties - naar verwachting van het Centraal Bureau voor de Statistiek - zelfs een kwart. In veel gevallen gaat het om bewust gekozen kinderloosheid of om zodanig lang uitstel dat de kinderwens niet meer te realiseren is.

In 1998 was het aantal paren zonder kinderen groter dan het aantal paren met kinderen; een situatie die niet eerder in de geschiedenis van Nederland is voorgekomen. Dit unieke feit is een gevolg van diverse ontwikkelingen: de uitgestelde vruchtbaarheid, de toegenomen kinderloosheid, de afgenomen vruchtbaarheid op hogere leeftijd, de toename in echtscheiding onder paren met kinderen en de toegenomen levensverwachting.

De ontwikkeling in kinderloosheid onder vrouwen vertoont een duidelijke dalende tendens tussen geboortecohort 1901-1910 en geboortecohort 1931-1940.

Daarnaast kunnen wij je helpen aan adressen van FIOM-bureaus die gespreksgroepen organiseren en adressen van andere hulpverleners die zich specifiek met ongewilde kinderloosheid bezighouden.

De Amerikaanse studie, die werd voorgesteld op een conferentie in Boedapest, is de eerste die een verband legt tussen roken en borstkanker. De ziekte, die in het Westen een op tien vrouwen treft, is wel al in relatie gebracht met vetconsumptie, de pil, radioactieve straling, abortus, een late menopauze en kinderloosheid.

De vraag is dus niet: "Onder welke voorwaarden is bij voorbeeld in vitro fertilizatie verantwoord?" of "Wie mag toegang krijgen tot een IVF-procedure?", maar ook, en vooral: "Welk ouderschap willen wij?" "Welke verwantschaps- en relatiestrukturen wensen wij?" "Welke kinderen willen wij?" "Hoe gaan we als samenleving om met kinderloosheid?".

Hoe erg de meesten onder ons geleden hebben onder kinderloosheid en onvruchtbaarheid, blijven wij, unaniem, als prioriteit stellen dat bij adoptie het kind centraal staat.

Hoe wordt er in niet-westerse culturen aangekeken tegen kinderloosheid? Die vraag legde gespreksleidster Ivette Forster voor aan vijf vrouwen, die allen vanuit hun achtergrond of professie meer konden vertellen over dit onderwerp.

Nadat de acceptatie van echtscheiding in de tweede helft van de jaren zestig sterk was toegenomen (evenals die van bewuste kinderloosheid), is zij in de daaropvolgende decennia alleen maar verder gegroeid.

De PvdA liet zich bij monde van ene Joke van der Meer ook niet onbetuigd. Zij verkondigde in haar boek dat het leed van kinderloosheid werd overdreven. Kinderen krijgen is geen claimrecht maar een voorrecht, aldus Van der Meer.

In de loop van de tijd zijn de oorzaken van kinderloosheid echter veranderd. Onder de oudste cohorten zijn er veel kinderlozen omdat velen ongehuwd bleven. De stijging van de kinderloosheid onder jongste geboortecohorten wordt wel toegeschreven aan de toegenomen mogelijkheden voor de vervulling van rollen los van een gezinsleven.

Ik zal nooit het verdriet van kinderloosheid bagatelliseren.

Thans klinken klacht en vloeken toch verloren, zelfs vrouw en kindren kunnen ons niet horen. De nood aan een naam op een kruis, spreekt uit de derde. Ik leg erin wat ik kan om aan een verbanning naar het anonymaat te ontsnappen, een kwelling die de wanhoop van mijn kinderloosheid begeleidt.

Voor een kinderwens moet alles wijken. Ook de grenzen van het huwelijk. En op dit gebied kàn er tegenwoordig veel. En moet ook veel kunnen. Zowel in hetero als homo relaties. Dan kom je bijv. uit bij: bewust ongehuwd moeder zijn. Of bij draagmoederschap... Eigen bedachte oplossingen, maar grensoverschrijdend... Zoals ook met de dochters van Lot. Ze willen graag een kind. (Bang voor kinderloosheid) Maar ze gaan daarbij grenzen over. Want ze gebruiken het middel van de incest, de bloedschande. Maar voor God is dat verwerpelijk, afschuwelijk!

Het paper richt zich op de gevolgen van verschillende typen kinderloosheid voor enerzijds objectieve uitkomsten (inkomen, netwerkomvang, sociale activiteiten) en anderzijds subjectieve uitkomsten ('morale', eenzaamheid) op latere leeftijd.

Thans klinken klacht en vloeken toch verloren, zelfs vrouw en kindren kunnen ons niet horen. De nood aan een naam op een kruis, spreekt uit de derde. Ik leg erin wat ik kan om aan een verbanning naar het anonymaat te ontsnappen, een kwelling die de wanhoop van mijn kinderloosheid begeleidt.

Van de andere kant, als je kinderwens en kinderloosheid worden doodgezwegen, kun je je erg eenzaam voelen.

De arts had een 29-jarige vrouw eerder dit jaar medicijnen voorgeschreven, volgens de vrouw na klachten over overgewicht, volgens de arts wegens haar langdurige ongewenste kinderloosheid.

Het drama van Boudewijn zelf was natuurlijk zijn kinderloosheid, die het huwelijk van de devote katholiek in de ogen van het volk een mystieke glans verleende.

'Hou op met zeuren', zegt haar man wanneer ze hem weer eens hun kinderloosheid onder zijn neus wrijft.

Als we over onze kinderen praten loopt ze meestal weg. Ik heb daar wel begrip voor want zij en haar man Christiaan hebben hun kinderloosheid nooit verwerkt. Chris is gek op kinderen.

Tante Georgette vertelde aan iedereen die het wou horen dat hun kinderloosheid aan Willy's trage zaad te wijten was.

Van Paul wist ik dat Jans kinderloosheid niet onvrijwillig was.

Hoe erg de meesten onder ons geleden hebben onder kinderloosheid en onvruchtbaarheid, blijven wij, unaniem, als prioriteit stellen dat bij adoptie het kind centraal staat.

Van de andere kant, als je kinderwens en kinderloosheid worden doodgezwegen, kun je je erg eenzaam voelen.