korenwijn

Moutwijn wordt verkregen door een graanbeslag van rogge, gerst, tarwe en mout te laten vergisten. Als na een paar dagen een alcoholpercentage is bereikt van ongeveer tien procent volgt een drievoudige distillatie. De dan verkregen kleurloze drank heeft een alcoholpercentage van zo'n 46 procent. Na nog een vierde distillatie wordt het product korenwijn genoemd. Ondanks dat het al korenwijn heet, is het toch pas de basis voor wat na toevoeging van kruiden en graanalcohol (96%) en de vaak hierna volgende fustrijping korenwijn zal heten.

Korenwijn ontleent zijn karakter in de eerste plaats aan moutwijn. Daar moet minstens 51 procent van aanwezig zijn. De compositie van korenwijn omvat ook andere distillaten, zoals zuivere graanalcohol.

Anders dan de vrijwel neutraal smakende jonge jenever is korenwijn veel karaktervoller. Met kruidige smaakelementen waarin naast jeneverbes vaak ook zoethout, gember en anijszaad vallen te herkennen. Heeft de drank daarnaast ook nog een houtrijping ondergaan – wat vrijwel altijd het geval is - dan is de korenwijn bovendien zacht van smaak, met zoetige vanilletonen.

Breng de wijn, de korenwijn, de citroenschil, het citroensap, de suiker, het kaneelstokje en de kruidnagelen aan de kook in een ruime pan.

Is er een merkbaar kwaliteitsverschil tussen een korenwijn van pakweg 3 jaar en van 10 jaar?

De meeste korenwijnen ondergaan een kortere of lange rijping op eiken vaten.

Voor ze het wisten stonden er twee nieuwe korenwijn op het tafeltje en drie levensgrote pils, want de man achtte het beter om die erbij te drinken, voor de dorst.