laatstekanstoerisme

We snorkelen boven koraalriffen en zien op safari de laatste maki's, neushoorns, gorilla's en tijgers. We verkennen stukjes resterend oerbos in Polen of op het Canarische eiland La Gomera. Dit 'laatstekanstoerisme' drukt ons met de neus op de veranderingen die dringend nodig zijn. Ook op reisvlak.

In 2018 was "laatste kans"-toerisme een trending term als het ging om de reisindustrie, een nieuwe golf van globetrotters die manisch over de aardbol raceten om zoveel mogelijk items van hun bucketlist af te strepen voordat die plek/site voor altijd verdwenen was. Sommige van deze toeristische trekpleisters werden het slachtoffer van de impact op het milieu, de tijd, de infrastructuur of door het massatoerisme zelf. Nu, in het tijdperk van een pandemie, omarmen velen het tegenovergestelde van het "laatste kans" toerisme: de slow travel trend.

Net als ruimtetoerisme of duiken worden reizigers aangetrokken door de nieuwigheid van het verkennen van een volledig bevroren en maagdelijk landschap, en door een plek waar maar weinig mensen zich eerder hebben gewaagd. Het idee van "laatste-kans toerisme", in combinatie met het besef dat deze plaats door klimaatverandering binnenkort misschien voorgoed verloren gaat, versterkt nog meer de belangstelling voor deze bestemming.