larynx 1.0
Bron:
Olek Remesz
(
CC licensed
)
(specialistisch)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een larynx…
is een lichaamsdeel; is een deel
Algemene voorbeelden
De keel is de holte achter in de mond. De keel is aan de bovenkant begrensd door de neusholte; de scheiding tussen beiden wordt gevormd door de huig. Aan de voor-onderkant wordt de keelholte begrensd door het strottenhoofd (de larynx); deze kan worden afgesloten door middel van het strotklepje. De achter-onderkant wordt begrensd door de slokdarm. In de keel bevinden zich de keelamandelen (de tonsillen) en in de neuskeelholte liggen de neusamandelen (de adenoïden).
De lage positie van het menselijk strotteklepje levert weliswaar gevaar op voor verslikken, maar speelt een essentiële rol bij de klankproduktie en zou daarom toch zijn geselekteerd. De Standaard neemt die bewering van Pinker kritiekloos over. In werkelijkheid ziet men dat meer mensverwante primaten ook een lager geplaatste larynx bezitten. De algemene trend tot larynxdaling bij de primaten heeft niets met Darwinistische aanpassing aan het spraakvermogen te maken, want zelfs bij de mensapen is nog geen spoor van gesproken taal aanwezig, zoals Pinker trouwens zelf benadrukt. Pinker slaat dus de bal mis en Chomsky heeft (zoals gewoonlijk) overschot van gelijk, wanneer hij Darwinistische scenario's voor het ontstaan van de taal in twijfel trekt.