meeneuriën

Van In stak een sigaret op, keek naar Grietje, die terwijl ze glazen aan het schoonmaken was een populair liedje meeneuriede, en schudde zijn hoofd.

Er zou wat muziek moeten klinken, liefst iets uit de klassieke hitparade, een stukje Matthäuspassion, of de treurmars uit de Eroïca, of een andere treurmars, het gaf eigenlijk niet wat, als ik het maar kende en vanaf de eerste noot kon meeneuriën.

Zo was hij, niet te hard rijdend en met op de radio toevallig een passend mopje overbekende muziek dat hij vanaf de allereerste noot kon meeneuriën, op weg gegaan naar haar tweede en definitieve rustplaats.

Machteld herkende het onmiddellijk, neuriede een maat mee en zei op weemoedige toon: 'Ach ja, "La Cumparsita"... de eeuwige afsluiting van elke les en iedere salon op de hele wereld...'

Eigenhandig heeft De Leeuw het festival weer salonfähig gemaakt. En dan te bedenken dat de rest van Europa daar helemaal geen weet van heeft. Dat zit nog steeds te kijken naar een reeks liedjes die op hun best hoogst middelmatig zijn en op hun slechtst derderangs gebroddel en zwakbegaafd geknutsel - ondefinieerbare deuntjes die men vaak al kan meeneuriën voordat de eerste noot heeft geklonken.

Toen de muziek gedempt en hartverscheurend opklonk uit de KEF-boxen van Roos, en ik zo precies mogelijk meeneuriede om even verlost te zijn van de ellendige morele dilemma's die voor mij opgedoemd waren, maalde de gedachtestroom onverdroten door.

Hoe krijgen ze het verzonnen, tante Jetty, hoe krijgen ze het in godsnaam verzonnen! Volgens mij lig je nu te schuddebuiken van het lachen. Straks ga je nog meeneuriën of op de maat van de muziek tegen je kist tikken.

Ik hef het lied aan en stuntel mij er al neuriënd doorheen. Hij neuriet mee. Het geneurie groeit aan doorheen de hele zaal.

Het erg talrijke publiek genoot zichtbaar en klapte en neuriede vaak mee.

Wie goed luisterde kon soms de zaal horen meeneuriën, juist ook omdat er zo goed werd gezongen.