menhir 1.0
Bron:
Richard Mudhar
(
CC BY-SA 3.0
)
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een menhir…
is een steen
- [Afmeting] is groot
- [Vorm] is langwerpig
- [Deel] is vaak een deel van een lange rij dergelijke stenen
- [Functie] diende mogelijk voor de tijdmeting
- [Plaats] komt voor in Keltische gebieden zoals Bretagne
- [Positie] staat vaak op een welbepaalde positie als onderdeel van een patroon
- [Stand] wordt rechtop geplaatst
- [Tijd] stamt uit de voorhistorische tijd
Algemene voorbeelden
Rondom Carnac vindt men duizenden menhirs, letterlijk betekent dit 'grote stenen'. Ze zijn neergezet in kilometerslange rijen als alignement, in een halve cirkel, in een cromlech gerangschikt of afzonderlijk als reusachtige menhirs tussen heidestruiken.
Zonnewijzers. Ongeveer 5000 jaar geleden werden grote menhirs in bepaalde figuren geplaatst waarmee men in staat was bepaalde momenten van het jaar te bepalen. Stonehenge is daar een goed voorbeeld van. Het waren kalenders.
Het Neolithicum ging vanaf omstreeks 2100 v.C. geleidelijk in de bronstijd over en dat betekende het definitieve einde van de Steentijd. Over de bouwwijze bestaan alleen maar theorieën. Vroeger dacht men dat de hunebedbouwers enorm sterke reuzen (huynen, vandaar de naam) waren, zoals Obelix die in Bretagne met veel gemak met menhirs zeulde.
Combinatiemogelijkheden
met ander, nevengeschikt substantief
- een dolmen en drie menhirs
- menhirs en dolmens
Een eerste dreef omvat de drie menhirs - of rechtopstaande stenen - van Doppagne, een groep van vijf liggende stenen, een menhir die in 1947 in het veld genaamd "Longue Pierre" (Lange steen) werd gevonden en aan de rand van het veld recht werd gezet, twee menhirs in hetzelfde veld, een dolmen en drie menhirs, en dan nog in dezelfde lijn een liggende steen bij Heyd, vijf kilometer verder, en een steen langs de baan Ozo-Izier.
In de Midden Steentijd dook de Homo sapiens op, een "slimme" mens die het nomadenbestaan opgaf en evolueerde van jager naar landbouwer. Wat hem in de Nieuwe Steentijd - tussen 6.500 en 2.500 voor Christus - bracht tot het bakken van aardewerk, het weven van stoffen, het bouwen van huizen en het optrekken van menhirs en dolmens.
Het is dus geen toeval dat rond 21 juni de zon ook vandaag nog door de Pierre Haina schijnt, en dat dit teken van de equinox - of dag- en nachtevening - door het systeem van menhirs en dolmens wordt opgevangen.